Terugblik op open huis

M’n open huis is achter de rug. Ik kijk er met veel voldoening op terug. Het liep niet echt storm, maar ik had het ook slechts kort van te voren aangekondigd, dus dan is het begrijpelijk dat mensen het niet meer zo makkelijk kunnen inplannen. Maar met de vrouwen die wèl op bezoek konden komen, heb ik heel fijn kunnen praten. Met iedereen klikte het eigenlijk zo goed dat we er niet eens aan toekwamen om al m’n handwerk te bekijken. Dus ga ik maar weer gewoon door met hier (op m’n blog) weer van alles aan jullie te laten zien. Zoals deze kussens.

Dit is met stip denk ik één van de mooiste foto’s van de afgelopen tijd. Ik ben er zelf wel content over. Of mag ik niet eens een beetje opscheppen? Ik denk dat ik gewoon nog een beetje hyper ben van de bijzondere gesprekken en de fijne contacten, dan krijg je dat. Deze foto maakte ik afgelopen zondag, toen ik besloot om deze week twee dagen open huis te houden. Toen had ik een uitnodigings-foto nodig. En op zondag laat ik vaak foto’s met kussens zien. Op dat moment had ik ook extra veel bloemen in huis, en die zette ik even allemaal bij elkaar. Over de kussens nog: alleen het linker kussen maakte ik zelf. Nou ja, dat is natuurlijk ook wel het mooiste, toch? O, daar ga ik weer….

Ik heb trouwens veel geleerd van m’n bezoek. De feedback was me welkom. Ik heb ook even gevraagd of jullie niet vinden dat ik veel te veel blogjes schrijf. “Nou, je bent wel produktief hè?” zo begon iemand voorzichtig. Tja, ik heb wel erg veel om te laten zien. En als je het teveel vindt, dan moet je gewoon doorscrollen hoor! Niet alles is voor iedereen interessant. En ik hou gewoon van schrijven. En af en toe bezoek aan huis dus!

Dan zet ik de bloemetjes binnen.
Enne… bedankt voor de aandacht maar weer!