Textielcollage om je gevoel mee uit te drukken

Met een handwerk kun je jezelf uiten. Je kunt vorm en inhoud geven aan je gevoel. Expressie!
Misschien zijn er wel twee kanten aan handwerk. Enerzijds kun je iets maken volgens de voorschriften van anderen. Je leert de technieken, die nodig zijn om bijvoorbeeld een trui te breien, je koopt het materiaal en je voert het werk uit.
En anderzijds is er de vrije vormgeving, het verrassende gebruik van materialen. Geen patronen, maar gewoon doen hoe je zelf denkt dat het goed is. Alles samenvoegen om een zo groot mogelijk effect te bereiken. En dat allemaal met het ene doel: iets creëren wat jouw individuele stemming, gevoel, behoefte en ideeën uitdrukt.

Zo kijk ik tegen die oude wandkleden aan uit de jaren zeventig. Het was toen volop mode om wandkleden te maken, waarbij er geëxperimenteerd werd met vrije vormgeving. En ze werden natuurlijk ook gemaakt door mensen die daar hun eigen ideeën en gevoelens inlegden. Als iemand een trui breit van een patroon, dan is dat natuurlijk ook heel knap gedaan, maar als twee mensen datzelfde patroon gebruiken dan lijken die truien op elkaar. En daar is natuurlijk niks mis mee, vooral niet omdat je die trui ook kunt dragen als hij af is. Maar bij die wandkleden van vroeger zijn er geen twee gelijk. En ze zijn ook eigenlijk niet echt nuttig. Ze zijn alleen maar gemaakt om het maken zelf. Dus ik probeerde te beschrijven hoe die wandkleden altijd iets van ‘eigenheid’ in zich hebben.

En nu bof ik natuurlijk, want ik kan zomaar een foto maken van een wandkleed van een ander, en daar een blogje bij schrijven. En daarmee óók iets van mezelf uitdrukken! Dus nu kan ik gewoon zeggen: Kijk, zo voel ik me vandaag!

(En hoe voelen jullie je?)