Textielkaart hakende vrouw op Kreta

Aan het begin van de zomer vroeg ik iemand van mijn bloglezeressen me een ’textielkaart’ zou willen sturen. Dit is de eerste kaart die ik ontving en hij geeft goed weer wat ik versta onder ’textielkaart’, namelijk een handwerkende vrouw. Achterop schreef Elsbeth: “Deze kaart jaren geleden gekocht tijdens een vakantie, hij komt onder uit mijn kaartendoos. Leek mij een mooie kaart voor jou.”

Ik herken dat je op vakantie geboeid kunt zijn door lokaal handwerk en dat je ziet hoe bepaalde technieken in die streek floreren. Het is leuk om er dan een kaart van te kopen. Ik bewaarde deze kaart tot nà de kaarten over onze Hollandse streekdrachten, maar nu is de maand voorbij en gaat het er niet meer van komen. Wie weet later nog eens, want ik heb nog een heel stapeltje kaarten met afbeeldingen van handwerkende vrouwen. Het is mooi dat ook dìe foto’s zijn gemaakt, zodat handwerk ‘een gezicht’ krijgt. Handwerk staat niet op zichzelf, en de handen van de vrouwen die zoveel moois maakten zijn geen machines. Zovele handwerken zijn gemaakt door vrouwen die plezier hadden in wat ze maakten, vrouwen die vaardigheid ontwikkelden in de technieken die bij de streek passen, vrouwen met oog voor kunstzinnigheid.

Mooi, die vrouwen die zoveel moois hebben gemaakt!