Textielkaarten handwerkende vrouwen
Internationale vrouwendag is een dag waarop aandacht wordt gevraagd voor onderdrukking, mishandeling en onvrijheid van vrouwen. In het hele land worden (online) evenementen georganiseerd om bewustwording te vergroten, misstanden te benoemen en voorstellen te bespreken hoe er kan worden gestreden tegen onrecht. De dag wordt al honderd jaar gehouden.
Internationale vrouwendag is ook een dag om de eigenheid van vrouwen te vieren, bijvoorbeeld door te zien welke prachtige prestaties vrouwen leveren en hebben geleverd. Een serie boeken die honderd jaar geleden veel werd gebruikt heette “De vrouwelijke handwerken” en dat geeft aan dat handwerken vooral door vrouwen werd gedaan. In alle culturen en in alle tijden hebben vrouwen hun leefomgeving verfraaid met vrouwelijke vingervaardigheid. De mooiste handwerken/kunstwerken zijn er gemaakt!
Deze textielkaarten met afbeeldingen van schilderijen en foto’s geven een beeld. Elke kaart is weergave van de werkelijkheid (bijvoorbeeld hoe spellewerkers op de stoep kloskant maakten), een blik op de elite (bijvoorbeeld een adellijke vrouw met een verfijnd handwerkje), een realiseren van hoe het handwerken vroeger en in andere landen werd gedaan (bijvoorbeeld hoe begijnen gezamenlijk aan het werk waren of vrouwen uit Ceylon op de grond zaten te klossen).
Elke kaart is ook een confrontatie met afkomst verschillen, die bepalen of je lekker op een terrasje aan het borduren bent, of op een rijtje samen met anderen productie moet klossen.
Deze kaarten helpen om even na te denken over vrouwen, die in alle omstandigheden het vermogen hebben om zich aan te passen, iets moois te maken, de wereld te verrijken met schoonheid. Maar ook vrouwen die het verdienen om erkend te worden in hun vrouw-zijn en wiens rechten niet geschonden mogen worden.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
5 gedachten over “Textielkaarten handwerkende vrouwen”
Mooi inspirerend blogje! Mooie vrouwendag vandaag!
Begijntjes waren geen nonnen. Zij legden geen kloostergeloftes af en bewaarden op die manier hun persoonlijke vrijheid, rechten en bezittingen. Zij hielden zich wel aan de leefregels binnen de gemeenschap van begijnen. Samenwonen in een begijnhof gaf een zekere mate van veiligheid.
Je had geen man “nodig” die voor je veiligheid moest zorgen 😉
Ze voorzagen in hun levensonderhoud door diensten aan de gemeenschap. In St.Truiden b.v. was een bleekweide waar de was die men voor anderen deed te drogen werd gelegd. Ook naaiwerk werd gedaan.
Op internet is nog veel meer te vinden. Ook museum het Catharijne Convent in Utrecht heeft jaren terug een tentoonstelling gehad hierover.
Bedankt voor je aanvulling Ine. Het is goed om deze basis-dingen van de geschiedenis te weten (zéker op vrouwendag), en ook interessant om te lezen.
Ik ga die regel in m’n blogje aanpassen, want ik heb liever dat het er goed staat.
Dat is leuk om te lezen.Ik voel mij deze dag altijd een beetje bijzonder,omdat ik vrouw ben.
Mooi gezegd Anneke!
En laten we er maar van uitgaan dat het voor heel veel van ons geldt: dat we ons bijzonder mogen voelen omdat we vrouw zijn!
Vroeger had ik een boek wat als titel had: “Met vreugde vrouw zijn”, en alleen al die titel heeft mij positief beïnvloed.