Al vaker was tegen me gezegd dat het wel wat voor mij zou zijn om naar het Textielmuseum in Tilburg te gaan. Vandaag deed ik dat en ik ben blij dat ik daar was. En zoals dat gaat als je ergens enthousiast over bent: dan wil je het liefst àlle foto’s laten zien! Ik ben net terug, heb de foto’s uitgeladen, en geef op de avond van deze bijna-zomerse-dag in mei een klein verslag. In de prachtige industriële grote loods staan bij de ingang deze manden en zakken met wol: de ruwe grondstof voor de wollen dekens. Achter de glazen deuren is het hele proces om tot die dekens te komen weergegeven.
Al bij de eerste machines in die grote hal kwam ik onder de indruk van het vakmanschap dat in vroeger eeuwen is ontwikkeld om tot industriële produkten te komen die zoveel welvaart mogelijk maakten. Grote weefgetouwen en knap uitgedachte machines die prachtige patronen konden inweven staan in deze hal en geven een goede indruk hoe het vroeger geweest is in veel textielfabrieken. Ook vond ik het een interessante gedachte dat in onze tijd het weer zo populair is om met de hand te breien en te haken en te weven, maar dat het relatief nog maar kort geleden is dat vorige generaties juist blij waren dat machines veel zwaar handwerk konden overnemen. Tegelijkertijd is het zo dat juist omdat in onze tijd al dat hobbywerk weer zo in de mode is, dat daarom ook de belangstelling voor de industriële ontwikkeling van de vorige eeuwen is toegenomen.
Bij deze machine was te zien hoe smalle banden werden geweven. Ik zette mijn kleine tasje er even bij. Bij museum-bezoek gaat m’n rugzak in de kluis (blij om die even kwijt te zijn) en neem ik meestal een klein tasje mee naar binnen. Dit vlinder-tasje gebruik ik vaak, en nu vond ik dat ik de schouderband nog wel eens zou kunnen vervangen door zo’n mooie geweven band. En zo borrelde het in dit museum met nog veel meer ideeën. Daarin zal ik vast niet de enige zijn!
Aan het eind van de grote hal liggen de wollen dekens: eindprodukt van een boeiend proces. Nu heb ik toch maar heel wat foto’s overgeslagen; het zou anders wel wat te lang worden. Net zoals anderen het aan mij hadden aangeraden om hier eens naar toe te gaan, kan ik het op mijn beurt ook weer zeggen: een aanrader! Er was nog veel meer te zien, maar het is vooral ook de ‘feeling’ die zo’n bezoek geeft. Lekker textielerig!
