Textielverven

Het is er het juiste weer voor: textielverven! Ik denk dat ik het zelf ook nog steeds een keer van plan ben, gezien de voorraad potjes verf die ik bewaar. Het boekje ‘Textielverven’ is tot stand gekomen met medewerking van Dylon, dus die potjes passen er wel bij. Het boekje is een uitgave speciaal van het fonds onderwijs voorlichting en de illustraties zijn typisch voor 1976. Je bent weer terug in de tijd als je dit boekje openslaat. En als je dan begint te lezen, dan wordt je nog vèrder teruggebracht in de tijd, want na de basisuitleg over hoe belangrijk kleuren zijn, komt dan een hoofdstukje over textielverven in de oudheid. Er wordt benoemd dat mensen altijd, ook onder primitieve omstandigheden, de grondstoffen in hun omgeving hebben gebruikt om er kleurstof van te maken. Tapijten uit de woestijnlanden, kleedjes door Indianen en prachtige kledingstukken uit Lapland: er zijn voorbeelden te over (aldus het boekje) waarin mensen hun leefomgeving verfraaiden door hun wol te verven.
En dan volgt een pagina met planten uit onze eigen omgeving, die ook gebruikt kunnen worden om stof mee te verven. Azalea, Berk, Bosbes, Braam, Heide, Kamille tot en met Zuring. Je hebt dan nog wel wat hechtmiddelen nodig zoals aluin of ijzersulfaat.
Maar als je daar allemaal geen zin in hebt, dan kun je natuurlijk ook bij Dylon terecht. Maar nu ik dat zo opschrijf, realiseer ik me ook hoe bijzonder dat eigenlijk is. We kunnen gewoon zo’n klein potje kleurstof kopen, waar het in vroeger eeuwen het een zeer tijdrovend en intensief proces was om kleuren te winnen.

Overigens heb ik begrepen dat in Papua Nieuw Guinea, waar van oudsher nog steeds heel veel handgemaakte produkten worden geverfd, dat ze daar nu ook gewoon diezelfde potjes Dylon kopen.

Bewaren

Bewaren