Textuur en structuur

Een dag voordat het ging stormen, gingen we eerst nog wandelen. Dat eerste moment van uit de geparkeerde auto stappen vind ik altijd zo heerlijk! Dan wil ik gelijk een sjaal op een hek leggen of zoiets, om daarmee de kleurenblijdchap van de eind-januari-natuur nog wat meer tot me door te laten dringen. Dit zijn de kleuren van het bos in het voorzichtige zondagmiddaglicht. En dan valt mijn oog op de groene bovenkant van het hekpaaltje:

Na het voor mijn shop bezig zijn met al die experimentele handwerktijdschriften over weven, textiel en modern handwerken, wil ik nu ook iets vastleggen in een foto:
Structuur! Structuur van mijn mohair-wollen sjaal en de groen bemoste bovenkant van een paaltje. Harmonie tussen textuur en structuur.

Na die foto’s gaat de sjaal weer om m’n hals en beginnen we de wandeling. Het valt ons op dat er enorm veel dode bomen zijn. Veel zijn er al omgevallen, en veel zijn bezig dood te gaan en die zouden vandaag in de storm kunnen omvallen. Nu ben ik dus ook zo’n moderne kunstenaar die met textiel een foto maakt om iets uit te drukken. De zachtheid van de wol en de hardheid van de bomen hadden goed samen moeten gaan. Maar het bos is bezig dood te gaan. Triest.