Het is corona-tijd. En dat betekent dat de weg naar het huis van geliefden of vrienden héél lang is. Soms onbegaanbaar lang.
Dus wat moeten we met die tekst op dat blikje?
De harten van velen gaan uit naar weer eens lekker bijpraten, elkaar opzoeken, samen lachen en eten. Maar die weg is gesloten.
Er mag natuurlijk ook wel weer het één en ander, maar in deze tijd wordt de weg naar ’the house of a friend’ vooral afgelegd via digitale kanale.
En natuurlijk zijn we blij dat die er zijn.
Midden in deze corona-tijd kreeg ik een mailtje van iemand die vroeg of ze een boekje kon reserveren, en ze schreef haar adres er vast bij. “Je woont vlakbij mij! mailde ik terug, heb je zin om het even op te halen?” Dat deed ze gister, en zo kreeg ik bezoek van iemand die slechts twee straten verderop woont. Bij een kopje thee praatten we samen over ‘de corona-tijd’ want dat doe je vanzelf wanneer je iemand ontmoet. Het is dè grote gespreks-starter bij elk schaars contact. Dus gelukkig…. to the house of a somebody kan er altijd wel wat overbrugd worden. En dit superleuke kruissteek-blikje zet ik (vast) in m’n shop.