Het nieuwe jaar is nog maar een week oud en het tulp-verlangen slaat toe nu het weer zo lekker druilerig is. Ik kijk door het raam naar buiten. Heb ik wel genoeg tulpenbollen geplant? Ligt er misschien nog een zakje ergens in de schuur?
Het zou kunnen dat er nog wat ligt. Straks maar even zoeken. Tulp-verlangen.
Dit quiltje maakte ik lang geleden. Het was een leuk project en ik genoot van de eerste stappen op het patchwork-pad. Terwijl ik bezig was borrelden tientallen gedachten op voor vòlgende quiltjes. Dat is kenmerkend voor patchwork: je wilt altijd méér en je ziet steeds weer nieuwe mogelijkheden. Maar het geeft het meeste voldoening als je één ding gewoon helemaal afmaakt. Niet al teveel stappen tegelijk in je hobby en liever ook niet op ons levenspad want dan wordt het te ingewikkeld. Dus kijk ik met voldoening terug op dit tulpenquiltje van een lang geleden, en al die andere projecten die ik ook nog van plan was ben ik nu vergeten. One step at a time.
Met het tulpverlangen valt het ook wel mee vandaag. Het is gewoon januari en dat is heerlijk! Lekker binnen bezig zijn.
Bovendien heb ik een paar mooie bossen tulpen in de kamer staan en dat is voor dit moment genoeg.
De foto’s die ik voor dit blogje gebruikte komen uit m’n archief en hier liet ik dit quiltje eerder zien.
Wil je reageren?