Twee stukken stramien met kerk

Oh o: de kerk staat scheef! Zo’n mooi wit kerkje in de bergen aan een waterstroompje. Daar zou ik best een heel verhaal over kunnen houden, over scheefgegroeide kerken maar die kant ga ik nu maar niet uit. Kerkgebouwen horen in ieder geval tot ons cultuurerfgoed en je komt ze in heel Europa tegen. Bovenop bergen (soms op ongelooflijke plekken), op het platteland (overal waar je kijkt zie je een toren aan de horizon), en in de steden. Sommige kerken zijn beroemd, zoals de Westertoren in Amsterdam. Joost van den Vondel beschrijft hoe de stad “haer kroon tot aen den hemel toe” verheft, Anne Frank genoot vanaf haar onderduikadres op de Prinsengracht van het geluid van de klokken, en Willi Alberti bezong de parel in de Jordaan. Veel kerken spelen een grote rol in iemands leven, als plek om elke zondag naar toe te gaan waar je kunt luisteren en zingen en bidden. En veel kerken zijn ook gewoon prachtige gebouwen.

En zoals met alles wat mooi is: dat kan ook geborduurd worden! De scheve kerk in de bergen is al helemaal geborduurd. En daardoor scheefgetrokken. Best wel een treffend beeld, vind ik. Want kerken hebben de opdracht om eeuw-in eeuw-uit Gods Woord door te geven maar als je daar teveel aan trekt dan groeit de boel scheef. Maar gelukkig kan het ook wel weer recht getrokken worden. Met een borduurwerk kan dat iets makkelijker dan met een hele kerk, dus laat ik me daar maar toe beperken. Als je het borduurwerk nat maakt dan kun je het weer rechttrekken. Daarna in model laten drogen. En dan kun je er een tas of zo van maken.
Het borduurwerk van de Westertoren is aan de onderkant al geborduurd, en een stukje van de lucht is klaar. Wie heeft zin om de lucht nog wat verder te klaren?