Uitrusten onderweg

We zijn alweer twaalf dagen onderweg in het nieuwe jaar.
En in die dagen is er alweer van alles gebeurd. Veel slecht nieuws, en daartussen valt het aangenamere nieuws dan goed op.
Aan het begin van het nieuwe jaar werden we getrakteerd op een bericht dat de grootste bloem van de wereld op Sumatra tot bloei was gekomen. Bloemen met een doorsnee van meer dan een meter zijn wel spectaculair en ik vond het een mooi bericht. En ik dacht aan de grootste bloem die ik zelf ooit heb geborduurd heb. Ik borduurde een oud patroon met sudanwol op grof stramien en daardoor werd de bloem heel groot. En het kussen ook.

Gister was ik ook onderweg. Het kussen had ik in de auto gelegd. In de weidse Noord-Oostpolder zocht ik een plekje om het even neer te leggen. Het werd een bushokje. Een bushokje als symboliek voor het onderweg-zijn.

En een kussen als symboliek voor: ‘even rust’. Niet dat mijn zondagen altijd zo rustig zijn hoor! Maar je kunt op zondag nieuwe moed verzamelen. Aloude teksten lezen. Aloude woorden horen. Aloude liederen zingen. Vanmorgen zong ik in een volle kerk “Amazing grace” en dat was mooi. Er werden ook zegenwoorden gesproken: “Ga met God en hij zal met je zijn.” Dat is mooi. Dan ben je onderweg, en door die woorden kun je de rust ervaren.