Doel bereikt! En weer terug!
Ik ben met mijn man (links in beeld) naar de Faröer-eilanden geweest!
Op mijn blog ben ik gewend om mijn verhalen zo veel mogelijk te relateren aan handwerk, en daarom kies ik voor deze binnenkomer: Doel bereikt! We zijn er geweest!
De afgelopen twee weken werd elke dag een blogje gepubliceerd wat ik van te voren had geschreven en ingepland. Vanaf vandaag – de laatste dag van juni – weer een actueel blogje, en morgen gaat ook mijn shop weer open.
Eerst reden we naar het noorden van Denemarken en toen met de auto op een grote ferry. Na dertig uur varen beleefden we met de andere passagiers die op het voordek stonden de sensatie om de kust te zien naderen. Het waaide zo hard dat je je bijna niet staande kon houden maar toch wilden we dat moment meemaken: daar liggen de eilanden! Een uurtje later reden we de boot af en waren we ‘on our own.’ Het was koud en mistig en de schrik sloeg ons om het hart: waar zijn we aan begonnen? Maar we wisten het van te voren: op deze noordelijke eilanden is het bijna altijd vrij koud en het kan hard waaien en als de zon schijnt ben je blij en als het bewolkt en regenachtig is, moet je niet verbaasd zijn. It’s all in the game! En we hadden reuze veel zin in ons spel!
Ons gehuurde vakantiehuisje was een dream-come-true. Een huisje op één van de mooiste plekjes die we ons konden wensen. Na een half uur rijden op een heel smal weggetje tussen twee bergwanden vroegen we ons af waar we terecht zouden komen. En daar stond het. Met een mooie hoop stenen in de achtertuin. Over deze ‘cairns’ en over het huisje hoop ik in een volgend blogje nog meer te schrijven.
Zon en regen, we vonden het allemaal prima. We reden einden over de rustige wegen en kregen er maar geen genoeg van. Hier nog naar toe, en dáár nog heen. Heerlijke dagen die eindeloos duurden. Het werd niet echt donker. Toen de zon eindelijk onderging kwam ze na een paar uur al weer op. Daardoor beleefden we de dagen als in een roes.
We wandelden en waagden, we klommen en klauterden. We zaten en we zagen. We genoten.
En op gepaste plekjes hing ik nog wat handwerk op. Ik heb geloof ik nog nooit een mooiere achtergrond gevonden voor m’n gehaakte omslagdoek.
En ik verheug me er natuurlijk op om al die foto’s die ik maakte hier te laten zien.
Maar het moet nog even wachten want niet alles kan tegelijk. Voor dit eerste verslag wil ik nu alleen zeggen: I’m back en het was grandioos!
Via via ontving ik je verhaal over de Far Oer-eilanden. Geweldige ervaring en heel apart in woord en beeld gebracht. Dat spreekt mij aan, waar ik als eiland-freak op mijn blogs (www.petersamuel.reislogger.nl en www.petersamuel.blogspot.com) ook mijn belevenissen probeer weer te geven.
Benieuwd naar vervolg(en), met vriendelijke groet
Welkom thuis Margriet, gezellig dat je er weer bent!
Hee, een prachtige en originele vakantiebestemming, erg leuk om je foto’s hier te zien. Zo te horen hebben jullie het landschap helemaal tot je genomen -heel begrijpelijk want zulke vergezichten zijn overweldigend 😀
Ik kwam nog even kijken hier….want na 3 afleveringen van de detective-serie Shetland vroeg ik me af wát ook al weer het reisdoel van je vakantie was.
Nog een heel stuk verder dus…..
Maar jouw foto’s geven een heel mooi beeld van hoe het op Shetland ook zou kunnen zijn.
In die serie regent het echter wel vaak….of zou dat komen door de problematiek en het zoeken naar de dader 😉
Jullie hebben gelukkig toch ook veel zon gezien.
groetjes Ine
ps: die thermoskan heb ik ook…..
Wat grappig dat je de thermoskan herkent! Ik heb hem vanaf het begin van ons trouwen en ben er aan gehecht. Al zò lang gebruikt! Toen hij stuk ging, heb ik op een rommelmarkt precies dezelfde weer gekocht.
Over de regen en de zon: ik publiceer het liefst zonnige foto’s maar we hadden ook wel veel regen. En na de foto moest gelijk de jas weer aan, zò koud was het!