Van lappen tot poppen

“Wat een schattig popje”, zei iemand die bij me op bezoek kwam. Dit popje ligt al een half jaar in de kamer, nadat ik het kocht van m’n achterbuurvrouw op een textiel-weekend. Dat was een weekend waarop ik achter een kraam vol spullen deelnam aan de textieldagen ergens in het noorden van het land. En natuurlijk maakte ik ook praatjes met de andere standhouders. Achter me had een mevrouw een hele tafel ingericht met gebreide popjes en sokjes en die zagen er schattig uit. Aan de gebreide spulletjes hing een kaartje met “Isewies” maar ik kan niet naar haar verwijzen want ze heeft geen website. Ze staat af en toe op dit soort markten, zei ze, en geniet ervan om na een geslaagde verkoopdag dan weer nieuwe spullen te breien.
En wat nou zo apart is: op zo’n drukke dag heb ik dan toch nog twijfels of ik wel of niet wat zal kopen, maar als je dat eenmaal doet, ben je thuis blij dat je het gedaan hebt. Herkenbaar? Vaak zie je dàn pas hoe mooi het gemaakt is. Ik kocht het met de gedachte om het weer weg te geven, maar voor je het weet ben je een half jaar verder omdat je het eigenlijk zo’n schattig popje vindt. Dus de moraal: koop vooral véél mooie spullen op markten en braderieën, want daar liggen vaak de mooiste handgebreide dingen. Gebreid door oudere dames met veel brei-ervaring.

In het boekje “Van lappen tot poppen” lees ik dat bij iedere ontwikkelingsfase een bepaald type pop wenselijk is. Voorop staat dat poppen bestemd zijn als kameraadjes. Wat voor een kind fijn is om te koesteren of mee te spelen, moet passen bij de ontwikkelingsgang. In het boekje staan goed uitgewerkte voorbeelden voor poppen en popjes voor wiegekindjes, boxkindjes, peuters, kleuters en schoolkinderen. Lappenpopjes, knuffelpopjes, zakpopjes en ledematenpop: ze worden allemaal besproken.