V&D-kussentje

Het is al weer meer dan 5 jaar geleden dat het iconische warenhuis V&D ophield te bestaan. Het was destijds volop in het nieuws, en bijna iedereen wilde weten wat er aan de hand was want bijna iedereen had goede herinneringen aan al die keren dat we daar iets konden kopen. Toen de uitverkoopgekte nog niet helemaal uit de hand was gelopen, ging ik ook eens kijken. Ik liep daar rond op de afdeling met mooie spullen voor ‘woninginrichting’ en had gewoon zin om iets te kopen. Iets wat m’n laatste aankoop daar zou zijn. Mijn broer was in die tijd heel vaak in de tuin van m’n moeder bezig, en toen zag ik dit kussentje en besloot ik het voor hem te kopen.

Probleempje: het was alleen maar een kussenovertrek en er moest nog een binnenkussentje in. “Komt nog wel” dacht ik, en het kussenhoesje kwam op een stapel terecht. En vandaar in een doos. En vandaar een hele tijd later weer uit de doos. “O ja! daar is dat hoesje weer!” Ik nam me voor om nu echt gauw een binnenhoes te naaien en legde het kadootje op de stapel ’te naaien spullen’. Maar de stapel te-naaien-spullen wàs al te hoog, en de naaitijd te weinig, dus ook die keer haalde het klusje m’n prioriteiten-aandacht niet. Het hoesje werd weer op een andere stapel gelegd. En vandaaruit in een àndere doos, toen het lang genoeg op die stapel had gelegen. En toen maakte ik die doos weer eens open en vond het kussentje weer (“O ja! dat wou ik nog doen!).

En zo ging dat dus vijf jaar door. Van de ene stapel naar de ander. Soms een paar weken in het zicht, en dan weer een paar jaar vergeten. Een bijkomend probleem waarom ik het gewoon niet deed, was dat ik geen binnenvulling had. Maar nu wèl! En nu zou m’n broer op bezoek komen. Dus nu naaide ik dat binnenkussentje eindelijk!

Leuk moment gistermiddag: “Hee, ik heb nog een kadootje voor je. Eerst even een toelichting: Vijf jaar geleden liep ik eens rond bij V&D die bijna ging sluiten…..”

Nu nog die trui afbreien! Dat mag géén vijf-jaren-plan worden!