Vera danst de herfst binnen
Vera de muis danst de herfst binnen! Er is een groot verschil tussen de laatste dag van augustus en de eerste dag van september. Ik beleef die overgang altijd intens. 31 augustus is het nog volop zomer en 1 september is alles anders. Herfstachtig. Maar Vera lijkt daar nog niet zo’n notie van te hebben. Ze heeft een knalrood jurkje aan en de paddestoeltjes in haar mandje lijken eerder op aardbeien. En daarmee is dit tafereeltje geschikt om deze seizoensovergang (die ook eigenlijk helemáál niet zo groot is) te illustreren.
De tamme kastanjes vond ik in een vergeten zakje. Helemaal uitgedroogd. Vergeten van vorig jaar. Beetje mal misschien, om een heel jaar lang een vergeten zakje tamme kastanjes te hebben. Tijd om ze weg te gooien en straks op zoek te gaan naar nieuwe. Want de herfst komt eraan!
Ik ging op de fiets naar de stad en in een flits zag ik een andere fietser met een tapisserie-tas om haar schouder. Ik sjeesde achter haar aan, want ik wou die tas nog wat beter zien. Maar het was niet eerlijk, want haar fiets bleek electrisch te zijn. Dat kon ik echt niet bijhouden. En na een tijdje sloeg ze een zijstraat in en ik moest rechtdoor, naar de kapper. Maar ik had er toch een glimp van opgevangen: leuke tas! Dit Vera-borduurwerkje zou ook geschikt zijn om te verwerken in een tas of zo. Of in iets anders. Of om het zo te laten. Het zit om een karton geplakt en je kunt er van alles mee doen. Vooral de herfst mee binnendansen: daar is het vooral geschikt voor!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
3 gedachten over “Vera danst de herfst binnen”
De walnoten van vorig jaar zijn door een eekhoorntje een voor een uit de doos gehaald.
We hadden die doos achter in de tuin in het zitje staan met de bedoeling om die noten aan de vogeltjes te geven als het winter wordt.
Het was een prachtig gezicht om dat te zien.
Een specht volgde dat voorbeeld….klom tegen de bezemsteel omhoog om op de tafel te springen waar de noten stonden…en dan met een noot in zijn snavel snel weg.
Wat heb jij dan een mooie tuin, waar veel te zien is! Wat een klucht: een specht die tegen de bezemsteel omhoog klimt! Prachtig.
Mijn tuin is een wildernis. Daarom voelen die diertjes zich er zo goed thuis.
En op een boerenerf heb je toch al meer ruimte en dat helpt ook.
Dus je vindt wel eens een stengel van de Grote Brandnetel tussen mijn Hortensia’s en dan denk ik stilletjes: goed voor de Atalanta om er eitjes op te zetten. De Kleine Vos doet dat volgens mij ook.
En zo is ook Bitterzoet spontaan opgekomen. Dat krijg je als je niet teveel met een schoffel bezig bent 😉