Onder moeders parasol

Magnolia in tuin
Soms krijg ik op één van m’n blogjes precies de reactie die iets in één regel treffend onder woorden brengt: “Fijn dat je je moeder nog hebt, wees er zuinig op.” Die reactie kreeg ik op m’n blogje van gisterochtend, toen ik schreef dat m’n moeder jarig was. Ik ben me ervan bewust dat m’n blogjes ook worden gelezen door vrouwen die het al een tijdje moeten doen met de herinneringen aan hun moeders, en dan raakt het altijd een snaar als er over ‘moeders’ wordt gesproken. Als ze er niet meer zijn, dan missen we hen enorm. En als ze er nog wel zijn, dan mogen we zuinig op hen zijn. En een verjaardag is dan een mooie aanleiding om te laten weten dat we onze moeder waarderen en blij zijn. Gister kwamen de meeste van mijn broers en zussen naar het huis wat nog steeds op het mooie plekje staat, en waar elke aprilmaand de magnolia’s bloeien.

ff
Er waren een paar momenten waarop we met verschillenden van de familie even naar buiten liepen, en genoten van de afwisseling tussen zon en regen. En ik had gelegenheid om een foto te nemen van m’n tulpen-kussen, wat ik een paar jaar geleden kado gaf, en zo kwam ik erachter dat ik dat kennelijk al heel lang doe: elke jaar geef ik iets geborduurds kado. En ook dit jaar weer: ik rolde m’n borduurwerk op in oranje vloeipapier en toen ik het gaf, zei ik: “Dit brengt u weer terug in uw jeugd.” M’n moeder was verbaasd, en ze herkende de geborduurde tafereeltje direct:

Geborduurd tafereeltje onder parasol
Deze tafereeltjes waren 80 jaar geleden geborduurd (ik dacht door m’n moeder, maar het bleek door haar zus te zijn geweest). Er was een theemuts van gemaakt, en daar had m’n moeder mee gespeeld als kind. De theemuts was dol-versleten en bruin van de vlekken. Maar hij was nooit weggegooid, dus ook mijn zus en ik speelden er vroeger mee. En een tijdje geleden besloten m’n zus en ik de tafereeltjes na te borduren. Maar nu niet voor een theemuts maar we maakten er deze panelen van. Als herinnering.

m
De tijden veranderen, en soms snel. Deze foto maakte ik twee minuten na de eerste. eZon en schaduw wisselden elkaar af. Het leven is mooi (en moeilijk tegelijk) en een hoge leeftijd is een felicitatie waard. Het is kostbaar om op hoogtijdagen bij elkaar te zijn. We hebben ervan genoten. Ook om tegen m’n moeder te kunnen zeggen dat we dankbaar zijn voor de vele keren dat we onder haar parasol mochten zitten. Haar beschutting ervaren. We zijn dankbaar.

“We’re living on borrowed time'”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.