In de tachtiger jaren wilde ik alles blauw in de keuken. Ik haakte m’n eigen gordijntjes en pannelappen, ik haakte randjes aan m’n handdoeken, en ik haakte een netje voor de uien. De buideltas voor de uien heb ik een tijdje geleden weer in gebruik genomen. In die tijd wisselde ik ideeën en patronen uit met een paar vriendinnen uit de buurt en één van hen had de tachtiger-jaren-tik goed te pakken. Ze breide van alles en wilde ook nog eens haar eigen wol verven. Zo ver ging ik niet in die tijd maar ik liet me wel door haar overhalen om uienschillen te sparen. Ik haalde zelfs m’n uien uit het blauwe netje om daarin voor haar alléén de schillen in te bewaren. Als ik haar dan weer zag, dan kon ik m’n tas bij haar leegmaken. Ze had heel veel uienschillen nodig voor één verfbeurt, dat weet ik nog.
Nu zijn we een paar decennia verder en is het zelf verven van je stoffen of je wol opnieuw populair. En er is nog veel meer uit de natuur wat gebruikt kan worden bij een verfbeurt. Toen ik mijn vriendin vroeger bezig zag met die uienschillen, kreeg ik ook wel zin om het eens te proberen, en diezelfde kriebels heb ik nu weer toen ik dit boekje doorbladerde. Het een leuk boekje, met veel overzichtelijke informatie. Een greep uit de mogelijkheden waarmee je allemaal zelf kunt verven: uitgebloeide afrikaantjes, boomschors, galappels, vlier, walnoot, ijslands mos, elzeproppen en kegels van dennebomen. Het boekje (wat ik nu in m’n shop plaats) geeft duidelijke aanwijzingen en meer dan 100 kleurrecepten.
Toen ik vorige week voor al die studenten kookte, bewaarde ik de uienschillen voor deze foto. Het voelde net als vroeger….
1 gedachte over “Verven met plantaardige stoffen”
Update in maart: dit boek is besteld en niet meer in m’n shop.
Update in april: ik heb weer een nieuw exemplaar te koop.