Vierde advent

Vierde advent. Vierde zondag voor kerst, en die valt dit keer samen met Kerstavond. Christmas’ Eve. Als je wat wilt vieren, dan doe je dat de avond van te voren. Terugkomend van ‘het glazen huis’, fietsten we gister langs een ‘glazen kerk’. Bezoekers werden via een spandoek binnengenodigd. We gingen even kijken. De vier kaarsen van het adventsstuk waren aan. Advent = toeleven naar kerst. Met voorbereidingen voor familie-ontmoetingen en vaak ook met het verdiepen in de kerst-boodschap. Eerst was er één engel bij de herders op het veld. Die kondigde de geboorte van de Verlosser aan. Daarna voegde zich bij die engel een groot hemels leger, en was de lucht vervuld met lofgezang.

Sindsdien is de wereld vervuld geraakt van de impact van die boodschap. Niet altijd begrepen, en vaak was de boodschap oorzaak tot ruzie en conflict. De gebeurtenissen van tweeduizend jaar geleden, van die engelen en de herders en de kribbe en de jaloerse koning, dat is allemaal opgeschreven door Lucas. Het wordt elk jaar weer gelezen. En elk jaar beeldt iedereen wat uit van wat hem aanspreekt. Geborduurde kerstengelen op een oud kleedje, of een adventsstuk in een lege kerk. De kaarsen branden op, het kleedje vind ik mooi en elk jaar komt er een vlekje bij. De herinneringsliederen worden weer gezongen, kerst-stol wordt weer gegeten. Advent = toeleven naar kerst, en als het straks weer voorbij is, denk ik eraan dat het eigenlijk nóóit voorbij is. Want we hebben nog steeds wat te verwachten. De vrede-op-aarde bijvoorbeeld.