Op een klein lapje borduurde ik deze week een aantal visjes. Dat was een leuk tuin-projectje in de warmte. Gisteravond borduurde ik het laatste visje en vanmorgen nam ik het lapje mee. We maakten een wandeling tussen de Reeuwijkse plassen.
Het weer is omgeslagen. Het waaide hard en het lapje was niet van plan om ook maar een paar seconden te blijven liggen op een stijger. Nu zie ik pas dat de visjes op z’n kop zwemmen, maar dat was nog altijd beter dan dat ze in het water zouden vallen. Hoewel dat wel gek is want visjes horen in het water. Hoe dan ook, ieder zwemt op z’n eigen plek en het was een fijne dag om familie op te zoeken op de plek waar zij zich thuis voelen ‘als visjes in het water’. Wàt een mooie omgeving waar zij wonen!