Vlechten en knopen zijn technieken waarmee je eindeloos kunt variëren. Telkens zijn er weer andere mogelijkheden en ook andere materialen om uit te proberen. Gevlochten mandjes heb ik altijd mooi gevonden en ik heb er dan ook zoveel mogelijk van in m’n kamer staan. Mandjes voor van alles en nog wat, en altijd mooi om tegenaan te kijken. Knap hoe met materiaal uit de natuur zulke mooie dingen zijn gemaakt.
Vlechten met stofrepen, of met pitriet, of met papierstroken of met scoubidou-touwtjes of met lint kan ook. Meestal worden ideetjes om daar mooie resultaten mee te bereiken besproken in ‘verzamelboeken’. Een heel boek wat alléén over vlechten (en knopen) gaat had ik nog niet vaak gezien maar het is er wel: Tijd voor vlechten en knopen. Een leuk en kleurrijk en eigentijds boek wat ik in mijn shop plaats.
Zoals wel vaker met handwerk is het toch vaak een kwestie van uitproberen, om te bepalen of het mooi wordt of niet. Mieke liet deze week op haar blog zien hoe ze van een lap gevlochten stofrepen iets wilde maken, maar het lukte niet in één keer. Uiteindelijk was het resultaat helemaal in evenwicht en liet ze een stapeltje kaartjes zien die ze van de gevlochten repen had gemaakt. Ik bofte, want ik heb er ook één gekregen!
Zoveel leuke mogelijkheden zijn er om met restjes stof een verrassend resultaat te krijgen. En ook: verrassend dat er over èlke techniek bruikbare boeken zijn verschenen.