Vrolijk merklapje

Onweerstaanbaar vrolijk en kleurrijk lag dit antieke merklapje bovenop de oude en bonte spulletjes op een kraam van de antiekmarkt. Toegegeven: daar had ik het dan zelf even neergelegd voor een foto, nadat ik het een meter verderop op de kraam had zien liggen. De mevrouw achter de kraam had niet zoveel interesse in wat ik aan het doen was, ze was gewoon lekker aan het kleppen met iemand anders. Toen ik haar woordenstroom probeerde te onderbreken door haar vragend aan te kijken zei ze: “Tien”, en toen gaf ik haar een briefje.

Op de vorige antiekmarkt maakte ik een foto van zes andere oude merklapjes. Daar hoefde ik de koopvrouw niet vragend aan te kijken, want er zaten kaartjes aan. Drie keer tien. Per stuk dan. Dat was me teveel, dus die liet ik liggen, en verder was er niets op die markt. Het verschilt dus heel erg per keer. Soms vind je iets leuks, en soms niet. Dat is de sport.

Nu ga ik dit lapje straks ook weer verkopen (voor ’tien’ plus iets erbij, ik ben tenslotte ook een ‘marktkoopvrouw’.) Dan maak ik nog een betere foto, maar deze wou ik nu alvast laten zien. Na honderd jaar zijn die kleuren nog steeds vrolijk!