Wapens op fietskaarten
Van de verzameling vierkante geborduurde schilderijtjes die ik vorige week op mijn blog liet zien, was er één die door mijzelf was geborduurd. Het wapen van de provincie Gelderland. Daar woonde ik als tiener en toen ik vijftien was kwam ik een patroon voor dat wapen tegen. Ik dacht er niet bij na en borduurde het gewoon. Nu woon ik weer in Gelderland en vind het leuk dat ik dat schilderijtje nog heb. Kenmerkend voor borduurwerk is dat de afbeelding nooit zo precies kan zijn als bijvoorbeeld een foto. Er is altijd enige stilering. Nu kwam ik vijf oude fietskaarten tegen en daarop zijn de afgebeelde wapens zelfs nòg meer gestileerd. Mooi strak vormgegeven in Art Deco stijl. Leuk om even te laten zien! En om te bedenken dat fietsers vroeger met zulke kaarten het aandurfden om lange afstanden af te leggen, van de ene stad naar de ander. Er bestond nog geen navigatie en dit soort routekaarten was alles wat er was.
Ik ga vanavond ook een heel eind fietsen! Gewoon zin in!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
2 gedachten over “Wapens op fietskaarten”
Het is onbegrijpelijk dat mensen met weinig gedetailleerde kaarten op de fiets enorme afstanden aflegden. Ik heb nog een kaart van mijn opa en oma, zij (samen met mijn moeder) fietsten van Enkhuizen naar Waalwijk in de 40er jaren. Er waren natuurlijk geen snelwegen en alle weggetjes op de kaart waren toegankelijk voor fietsers. Oma had op een oude briefkaart een lijstje gemaakt van de plaatsen waar ze langs moesten. En, ook belangrijk: met welke pontjes ze over moesten varen. Onvoorstelbaar toch, zo’n 150km. Google maps zegt 8,5 uur. Schreef oma het spiekbriefje omdat ze wel eens verdwaald waren? Of was het handiger om bij de hand te houden dan de uitvouwbare routekaart?
Bedankt voor je reactie Tineke. Ik heb dezelfde verbazing als jij dat onze ouders en grootouders vroeger zulke lange afstanden aflegden per fiets. Mijn moeder vertelde ook dat ze regelmatig van Amsterdam naar Ede fietste en dat vond ik dan ook heel wat. Maar er waren nog geen of nauwelijks snelwegen en er werd gewoon gefietst van dorp naar dorp. Deze oude fietskaarten geven wel een beeld van die tijd. En vandaag vond ik nog een mooie foto op een oude Ariadne, die ook informatief is over deze periode. Die foto laat ik binnenkort ook zien op m’n blog.