Warm wandkleed

Vandaag lag ik weer een hele tijd in de tandarts-stoel, maar uiteindelijk mocht ik ‘los’. Gewoontegetrouw ga ik dan even langs de Waal om bij te komen. Ik was benieuwd hoe ik het mooie plekje waar ik nu al zo vaak ben geweest, dit keer zou aantreffen. Er lag nog een retro-wandkleed in de auto, wat de vorige dag nog bij mijn dochter aan de muur had gehangen. “Neem maar weer mee”, zei ze. Die gele en groene cirkels passen hier wel in het zomerlandschap. Nà deze foto viel er een kraal van het wandkleed. Ik was te loom of te lamlendig om hem op te rapen, en zag hem wegrollen in het gras. Het was toch wel een sensatie om daar te zijn, met 32 graden. Een warm windje na een lange lig. Gauw weer in de airco-auto, en weer naar m’n moeder. Lange dagen, ik ben pas net thuis. Warme windjes langs de rivier, nog even terugdenken aan dat moment. En dan vanavond lekker buiten slapen….