Bij het ouder worden willen veel vrouwen graag blijven borduren. Maar het hoeft en het kan niet meer allemaal zo gedetailleerd als vroeger. De tijd van patronen namaken en het ontcijferen van die kleine tekentjes 
die daar soms op staan is voorbij. En ze hèbben ook al zoveel geborduurd. Soms is daar niet eens altijd een bestemming voor gevonden, en dan is de zin om weer opnieuw aan een groot werkstuk te beginnen er niet meer. Maar ze willen dus wèl graag blijven borduren. En liefst ook alle restjes opmaken van een bordurend leven.
Tijdens de vorige antiekmarkt sprak ik een verkoopster achter een kraam bij wie het klikte. Gelijke leeftijd, en ik zag aan haar spulletjes dat ze ook een handwerkliefhebster is. We kwamen aan de praat en ze vertelde over haar schoonmoeder van 90. Die wil graag blijven borduren, maar niet meer van die moeilijke dingen. En vooral het restjes-opmaken is een belangrijke invalshoek. Niets meer bijkopen, ook al zou je het voor het geld niet hoeven laten. Maar het geeft gewoon een goed gevoel 
om je eigen garen op te maken. Zo borduurt deze oudere mevrouw het ene kussen na het andere, en de dochter maakt er kussens van. Ze had ze niet bij zich, twee weken geleden, maar beloofde me om ze dit keer mee te nemen. Ik liep naar haar kraam en we begroetten elkaar als oude bekenden. Dat heb je soms. Ik mocht de kussens van haar fotograferen, want die wil ik hier graag laten zien. Vanwege het simpele en o zo bruikbare idee. Fantasie in kleur en vorm. Het hoeft niet moeilijk, het mag ook makkelijk. Het gaat om het plezier van het borduren. En als je een dochter hebt die er een kussen van naait is het helemaal mooi! Ik wens de ouderen dames nog veel borduurplezier toe, en wie weet brengen deze foto’s hen op een idee!
Wil je reageren?