Wedstrijdje

We deden een wedstrijdje: mijn tulpen en ik. Wie het eerst ‘klaar’ is. De tulpen met bloeien of ik met borduren. De tulpen wonnen. Deze blaadjes vielen in één keer op de grond, nadat ze al een paar dagen helemaal wijd open hadden gehangen. Dat vond ik een mooi gezicht. Ook kon ik zo het zwarte hart goed zien. In doorsnee was die tulp bijna 30 centimeter groot en was daardoor een flinke aandachtstrekker in m’n tuintje. Het voelt dan toch een beetje als verlies als die blaadjes ineens op de grond liggen. Na wéken kijkplezier is het ineens voorbij. Maar van het borduurwerk kan ik nog langer plezier hebben. Dezelfde kleurencombinatie van zwart en rood. Vorige week begon ik aan dit tussendoorwerkje toen ik dit patronenboek doorbladerde.