Zorgvuldig zocht ik een paar boeken bij elkaar die ik qua onderwerp wel bij elkaar vond passen. Weaving without a loom en Weven zonder getouw. Pas toen ik ze in m’n digitale shop invoerde, zag ik dat ze van dezelfde schrijfster zijn, en dat het ook hetzelfde boek is. Het Engelse boek verscheen in 1969 en slechts een jaar later verscheen het al vertaald en wel op de Nederlandse markt. Het ‘vrije weven‘ was in die tijd heel populair. Een weefsel is – op zichzelf gezien – niet meer dan twee groepen draden die elkaar rechthoekig kruisen. Als kunstvorm is het echter veel meer. Vanaf de zestiger jaren werd weven een creatief uitdrukkingsmiddel waardoor iemand die over fantasie beschikt de kans krijgt de gevoelens te ondergaan die de primitieve wever eens gehad moet hebben. Dat verzin ik niet zelf hoor, dat staat in het voorwoord, wat helemaal gaat over het Weven als vorm van kunst. Ik vind lang niet alles mooi wat er onder het mom van Nieuwe vormgeving in Weven werd gemaakt. Maar deze drie boeken plaats ik toch wel in m’n shop, want je hoeft ook niet alles mooi te vinden.
Hieronder een geweven kleedje (want als sjaal is hij minder geschikt) waarin iemand heeft geëxperimenteerd met verschillende soorten inslag. En dat vind ik dan wel weer mooi.