Het is de koudste laatste-dag-van-februari die ooit is gemeten. Dat vroeg om een parkeer-pauze. Halverwege de weg langs het kanaal ging ik een brug over, speciaal om te voelen hoe koud het was. Antwoord: koud! Maar dat wisten we al, want heel Nederland praat erover.
Ik probeerde me voor te stellen hoe het eruit zou zien om een mooie witte gehaakte sprei op het besneeuwde en bevroren wateroppervlak te leggen. Maar er was geen dènken aan om dat uit te proberen. Na mijn foto was ik blij weer de auto in te kunnen. Snìjdend koud was het!
Thuis bij de achterdeur was een betere plek om de sprei even op de stoep te leggen:
Het is een hele mooie sprei. Een sprei om warm van te worden. Lang geleden gehaakt en nog vele lange jaren bewaard door een kleindochter. Vorig jaar kreeg de sprei een plaatsje in m’n shop en nu is het tijd voor een aanbieding. Een laatste-dag-van-de-maand-aanbieding! Kijk maar in m’n shop als je belangstelling hebt!