Langs de Waal: hier ken ik inmiddels alle seizoenen.
Langs de Waal: hier ga ik altijd even naar toe voorafgaand of na afloop van een tandarts-afspraak.
Langs de Waal: hier verzamel ik moed of kom ik even bij.
Vandaag het eerste: even wandelen voordat ik weer een paar uur in de tandartstoel ga liggen. “Een paar uur?” vragen mensen mij soms, “wat doen ze dan de hele tijd?” Die ‘ze’ zijn hoogopgeleide mensen die de kunst beheersen om een gebit zoveel mogelijk in de oorspronkelijke staat terug te ‘reconstrueren’. Inmiddels ken ik ze en zij kennen mij, want ik ben al vaak in die tandheelkundige kliniek geweest. Eerst een lang voorbereidings-traject. Toen een lang beugel-traject. En nu zit ik in een kort traject, waarbij de kiezen zoveel mogelijk weer worden opgebouwd zoals ze horen te zijn. Met scanners en printers is een gebitsmodel gemaakt wat precies past voor mijn mond. Vandaag werd een deel van m’n gebit weer ‘opgebouwd’ volgens dat model en dat was echt een bijzondere ervaring! Ik was zes uur van huis, maar dan hèb je ook wat!
En ook nog even langs de Waal gelopen. Ik had allerlei plannen voor die witte sprei, maar nu even niet.
Op dit moment zou ik er zelf wel onder wil liggen. Ik ben blij (met de opbouw van m’n gebit en met hoe het vandaag ging), maar ook een beetje moe.
Gaan jullie ook wel eens naar mooie vaste plekjes vóór of na een medische afspraak?
Wil je reageren?