De reizende tentoonstellingen van World Press Foto bereiken vier miljoen mensen per jaar. De tentoonstelling wordt gehouden in 100 steden in 45 landen en tot dit weekend hangen de prijs-winnende foto’s ook in Zutphen. Vanmiddag was ik één van die 4 miljoen mensen die de foto’s bekeek. De eerste foto die diepe indruk op me maakte was een foto van een explosie in noord China. De eerste explosie deed zich voor in een oververhitte container en daarna volgde een kettingreactie van explosies. Een diepe krater, 170 doden, 17.000 woningen kapot. Groot leed, en wij wisten van niks. Een foto maakt het verschil. Waardoor ik het nu wel weet. De schade had aanzienlijk minder kunnen zijn als de veiligheids voorschriften niet waren genegeerd. Arme mensen.
Daarna stond ik stil bij een foto van Tianjin, de op drie na grootste stad in China. Dit is het industrieel en logistiek knooppunt en toegangspoort tot de nationale hoofdstad Beijing. In al die immens grote steden was smogalarm afgekondigd. De scholen bleven dicht, de bevolking werd geadviseerd binnen te blijven. Immens grote steden. Met een immens groot probleem. Smog.
Een week geleden was ik ook in Zutphen. Ik woonde een lezing bij over mooi Chinees handwerk. Nu ging ik nog eens terug naar deze stad. Speciaal voor de expositie van World Press Foto. Handwerk is niet het enige. Leed, veel verdriet. Oorlogen, catastrofes. En immens grote problemen.
Ik vond het wel gepast dat al die foto’s in een monumentale kerk hingen. Breng het wereldleed maar binnen de muren van het Godshuis. Wat moet je er anders mee?
Bewaren
Bewaren
Bewaren
Bewaren