Zeeuws schortebont
Bij het zien van deze restjes stof (Zeeuwse schortebont) beginnen de ideetjes te borrelen. Ik zou wel zin hebben om er lavendelzakjes van te maken. Of pannelappen of zakdoek-etuitjes. Van mooie stof zijn de restjes eigenlijk nooit te klein, er is altijd wel iets mee te verzinnen. Ik bracht m’n naaimachine weg voor een beurt en als hij straks weer terug is dan denk ik dat ik wel maanden vooruit kan met alles te naaien wat ik leuk vind. Na een lange borduur-winter breekt misschien nu wel weer een naai-voorjaar aan.
Ook om borduurwerkjes ergens op te maken is een naaimachine handig. Dit kleine borduurwerkje van een vrouw in klederdracht zou geschikt zijn om los te halen uit het lijstje en ergens op te naaien. Maar dat mag iemand anders doen die dat wil: ik plaats het schilderijtje in m’n shop. En nu ga ik uitkijken naar dat mijn naaimachine weer terugkomt van z’n grote beurt. Ik denk dat ze in die winkel wel geschrokken zijn van het stof, want ik heb hem een hele tijd niet gebruikt. Hoog tijd voor straks wat àndere stof!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
5 gedachten over “Zeeuws schortebont”
Mijn oma, of beter gezegd opoe, droeg de klederdracht van het schilderijtje, de
Protestantse Zuid-Bevelandse dracht. Helaas heb ik niets van haar kleding.
De muts, die het popje draagt lijkt niet op een Zeeuwse muts.
Veel plezier met het vermaken van net schortenbond.
Groetjes, Betsy
Klopt Betsy,
De muts ziet er absoluut niet uit zo hij hoort te zijn,
Kan er zelfs geen tussen mutsen van maken.
Mocht je nog in zeeland wonen er is daar een kostuumvereniging die je helpt, als je het soms mist om in dracht te lopen.
1. Heeft heel veel in depot en zoekt mensen die het af en toe wil dragen, compleet met alles er op en er aan. Interne afspraken zorgen dat de boel onder controle blijft en niets verdwijnt uit de collectie.
Er wordt volledig gekeken wat je wilt dragen en gezocht net zolang tot ze jou postuur bij dat stuk hebben. Zeer lovenswaardig deze inzet.
2. En de andere vereniging gaat samen met je op zoek naar je eigen pak.
Geregeld wordt er ook wat aangeboden op marktplaats.
Laat je niet afschrikken door extreme kosten, want kijk je echt goed rond en maak je gebruik van de kennis van deze twee verenigingen is dat echt wel te overbruggen.
Of men geeft je alles in bruikleen, met contracten.
Doel is dat de kennis behouden blijft.
O, en Betsy
Mocht je echt het serieus overwegen, kan ik je zelfs aan een paar adressen helpen die je willen helpen.
Magriet geef ik hierbij toestemming mijn mail adres aan je door te geven.
Succes.
Dromen mag en het ook wel is willen dragen is niet vreemd.
Der zijn heel veel vrouwen in Nederland die ongemerkt, onuitgesproken dat wel willen, niet elke dag maar af en toe.
Bedankt voor al deze informatie Herma!
Ik hoop dat het ertoe bijdraagt dat sommige vrouwen af en toe weer eens klederdracht kunnen dragen.
En wat dat mutsje betreft: dit popje kocht ik een paar dagen geleden ergens tweedehands. Sorry dat het mutsje niet klopt. Maar ik vind het reuze dat het dan gelijk wordt opgemerkt door kenners!
Bedankt voor je plezier wens bij het naaien, Betsy. Ik heb vandaag m’n naaimachine weer opgehaald en het jeukt alweer een beetje.
Hierbij nog even een reaktie voor Herma, aardig dat je een en ander aangaf..
Ik woon inderdaad nog steeds in Zeeland en ken uiteraard de klederdrachtverenigingen.
Het is overigens niet mijn bedoeling om zelf de dracht eens te willen dragen,
het ging er mij om, dat ik graag als herinnering aan opoe, een schort of mutsje
zou willen hebben.
Dit is echter, zonder medeweten van mijn moeder of mij, in de familie
verloren gegaan.
Zo iets nieuw aanschaffen is natuurlijk mogelijk, maar heeft dan voor mij
geen waarde.
Toch erg bedankt voor je aardige reaktie.
groeten, Betsy