Van een oud zakdoekje mat fijn open naaiwerk had ik eerder een paar detail foto’s gemaakt en die gebruik ik nu vanmorgen. Vandaag begraven we de moeder van mijn man. We zitten midden in een life-event. Het is goed om het zo te benoemen want dan realiseer je je nog meer de grote impact die het overlijden van één van je ouders heeft. Het is een life-event.
Er is een uitdrukking die ik niet kende: Zichrona livracha.
Het betekent: moge haar nagedachtenis gezegend zijn. Ik vind de woorden mooi. Het klinkt mooi. En de gedachte is mooi. Mijn broer sloot zijn condoleance af met deze woorden en nu schrijf ik ze op. Het zijn woorden die de grote gebeurtenis onderstrepen.
Maar beelden (voor mijn blog) heb ik vanmorgen niet zo. In rouw staat m’n hoofd niet zo naar foto’s maken. Daarom deze foto’s van het oude zakdoekje. Een zakdoekje bij een begrafenis: niemand vind het raar als je huilt. Maar ik zal dìt zakdoekje niet gebruiken en hoop het later in m’n shop te plaatsen. Met fijne steekjes zijn twee prachtige vlinders ingewerkt.