Op de antiekmarkt keek ik naar een stapeltje quiltjes op de hoek van een kraam. De verkoopster zag me kijken. Ze zei: “Dan neemt u ze toch allemaal?”
Zogezegd, zogedaan.
Je koopt altijd andere dingen dan je verwacht, en dat maakt het leuk.
Na het afrekenen pakte ik het stapeltje quiltjes en liep verder. Nee, hoeft niet in een plastik zak. Zo lekker opzichtig onder m’n arm is veel grappiger. Even later kwam ik bij een andere kraam en daar legde ik ze even neer. Dan krijg je vanzelf een gesprek. Ze werden bekeken en bewonderd en het was gemoedelijk gezellig. Daarna stopte ik ze in de fietstas want ik ging nog even bij iemand koffie drinken. Onderweg daar naar toe fietste ik door het park. En kreeg ik zin om gelijk maar vast wat foto’s te maken. Daarbij dacht ik aan de maaktster, die misschien ook wel iets van bloemenpracht en bloemenkracht heeft willen uitdrukken in haar quiltjes.
Na m’n bezoek fietste ik weer naar huis en ging boodschappen doen want m’n zus kwam eten. Ik had een behoorlijk sociaal dagje, met al die praatjes en visites en koffie-momenten! M’n zus bewonderde de nieuwe quiltjes ook. Nu is ze net weer weg, en laat ik de nieuwe aanwinsten aan het eind van de dag ook nog even op mijn blog zien.
Het is een soort zomerzotheid. Het verlangen om met kleur en handwerk en bloemen bezig te zijn! En het verlangen om te praten en te delen en te herkennen en blij te zijn met elkaar. De beloofde buien bleven vandaag weg en ik genoot van mooie dingen en mooie ontmoetingen!
Leuk al die quiltfestovanll op de bloemen. Het lijken wel z.g. troostquiltjes die in ziekenhuizen aan de ouders van doodgeboren kindertjes gegeven worden. Hartelijke groeten Beerta
Leuk al die quiltjes op de bloemen. Het lijken wel z.g. troostquiltjes die in ziekenhuizen aan de ouders van doodgeboren kindertjes gegeven worden. Hartelijke groeten Beerta
Dat is een heel mooi initiatief, waar je naar verwijst. En hoe vaker het genoemd wordt, hoe bekender het wordt. Dus als iemand graag quiltjes maakt om weg te geven, dan is het misschien een idee om aan ‘troostquiltjes’ te denken. Maar dan moeten ze wel aan bepaalde maten voldoen.