“Borduurt u voor het paleis?”, vroeg een oudere mevrouw aan me. Ik schrok op, en was even helemaal verbaasd. Ik zat daar aan het uiteinde van de witte galerij, en had m’n stoeltje zo geplaatst dat ik uitkeek over de hele tuin. ’s Morgens had ik een afspraak gehad en na afloop besloot ik om niet naar huis te gaan, omdat daar zoveel herrie was. En ik was al in de buurt van het paleis, dus daar zat ik dan weer. Een prachtig plekje! En dan die vraag van die mevrouw: “Borduurt u misschien voor het paleis?” Haha, dat zou wel grappig zijn!
Maar de borduurkunst bij de adel stond juist bekend om de piepkleine steekjes en de perfectie en de bijzondere effecten van luxe garens. Terwijl ik juist het tegenovergestelde doe: ik borduur steeds vaker over vier hokjes tegelijk. Dat gaat lekker snel en gaat heel makkelijk. Ik kan het zeker aanbevelen. Heb je nog een lapje borduurstof liggen waar je geen zin meer in hebt om vol te borduren met kleine kruisjes? Dan is een ontwerp over vier kruisjes echt leuk om te doen.
Ik kreeg nog een heel gesprek met die mevrouw. Ze was twintig jaar ouder dan ik en had de hele periode meegemaakt dat je iedere maandag naar de markt ging om stoffen te kopen om kleding te maken voor je gezin. Vroeger naaiden bijna alle vrouwen, en veel van de boeken uit die tijd zijn nu weer bruikbaar. Dus m’n volgende blogje gaat over naaiboeken.
Terug naar gister. De mooi verkleurde bomen, de prachtige tuin, genieten van het zonnetje. Het was zo’n dag dat veel meer wandelaars elkaar groetten en in gesprek raakten. “Geniet er nog maar van, want morgen is het voorbij”, zei iemand anders tegen me. Dat heb ik gedaan. En ik schoot lekker weer een stukje op met m’n borduurwerk. Niet voor het paleis, maar wel paleiselijk!
Misschien niet voor dát paleis, maar toch zeker wel voor je eigen paleisje ? Ook al werd je daar even uit verdreven door de herrie.
Oh, wat een leuke gedachte! Zo had ik het nog niet gezien, maar wel helemaal waar!