Ik vroeg me af waarom ik nou voor oranje had gekozen om nog een rondje te borduren. Maar toen ik weer bij m’n moeder op bezoek was wist ik het ineens: de clivia! Ze had gezegd dat haar ouders altijd een clivia hadden in de grote koperen pot en het leek me leuk als de pot nog weer eens gevuld zou zijn. Dus gaf ik haar mijn exemplaar die net in knop stond. En nu zag ik dat hij mooi tot bloei is gekomen.
Na m’n bezoek ging ik nog weer terug naar het appartement wat nu bijna leeg is. Ik had wat handwerk jes meegenomen om hier af te maken. Maar het is makkelijker om een clivia-rondje te borduren dan om die stroken-gevallen af te maken dus die liggen er nog net zo als eerst.
De seventies, tijd van oranje, paars (en bruin). Ik had clivia in mijn bruidsboeket…………. en dus moet ik altijd aan onze huwelijksdag denken als ik een clivia zie. Ik vind hem nog altijd prachtig.
Wat apart:clivia in je bruidsboeket! Maar jij bent zelf ook apart in de zin van bijzonder dus dat paste vast prima!