Commode wandkleed viltapplicatie

Liggend op de commode kon een baby kijken naar een kabouter die in z’n tuintje aan het spitten was. Terwijl hij daarmee bezig was, kwam er een olifantje en die bood hem een paar bloemen aan. Wat zou de mama tegen haar kleintje gezegd hebben: “Kijk, dat is een zonnebloem? En als je de grond goed omspit, dan komen daar later ook weer bloemetjes uit? En als je dadelijk lief gaat spelen in de box, dan komt er misschien bij ons ook wel een olifantje aan de deur met een bosje bloemen.” ???

Ik kan hier echt niks van maken, van zo’n tafereeltje. Wat moet een baby hiermee? Misschien was de mama die lang geleden met dit wandkleed bezig was, ook wel tot bezinning gekomen. Ineens had ze er geen zin meer in, en bleef het wandkleed onafgemaakt liggen. Misschien hing ze wat anders boven de commode, of misschien liet ze de ruimte leeg. En misschien is haar baby nu allang een wetenschapper, die opgegroeid is zonder sprookjes. Maar dat zal wel haast niet, want die sprookjes zaten diep in onze cultuur en bijna elk kind kreeg ermee te maken. Ik heb er nooit van gehouden, en nou zit ik met dit wandkleed. Wat zal ik er eens mee doen? Het antwoord: toch laten zien hoe geinig het is! Want dat is het wel. Je moet het alleen niet boven een commode hangen (denk ik). Als oefening in vilt-applicatie is het heel leuk om nog af te maken. Of je kunt het zien als tijdsbeeld en er een tas van maken. Er is vast nog wel wat leuks mee te verzinnen.

Bewaren