Vorige week wilde ik graag wat bloglezeressen ontmoeten en daarom hield ik twee dagen open huis.
Direct daarna diende zich een andere mogelijkheid aan om contact te hebben met een bloglezeres: ik mocht bij iemand op bezoek die helemaal in het noorden van het land woont. Ze had me bijna een jaar geleden uitgenodigd en dat zat al een hele tijd in m’n hoofd en nu kon ik haar een mailtje sturen: “Ik ga een weekendje naar Groningen en komt het uit als ik dan even langs kom?” En zo was ik van harte welkom bij Bep Hoogerbrugge.
Deze handwerkliefhebster in optima forma woont in een plaats die al heel lang op mijn wensenlijstje stond om eens te bezoeken: Ulrum! In deze plaats is in 1834 geschiedenis geschreven. De dominee die destijds in deze pastorie woonde, was het niet eens met de gang van zaken in de Hervormde kerk, en hij scheidde zich af. Dat gaf heel wat deining. De staat wilde precies voorschrijven wat er in de kerk gepreekt en geloofd moest worden en daar kwam verzet tegen. Veel mensen gingen met deze dappere dominee ‘mee’ en ze begonnen een nieuwe kerk. Maar dat is allemaal lang geleden en inmiddels is er meer handwerk dan theologieboeken te zien in deze oude pastorie. Ik vond het reuze leuk dat ik daar mocht aanbellen en op bezoek mocht gaan.
Ik werd ontvangen in de handwerkkamer van Bep waar zij ook al vele jaren les geeft. Ze is een allround handwerk-liefhebber en deskundige en er was ontzettend veel moois te zien! En er was veel om over te praten. Met bewondering keek en luisterde ik genoot ik van al dat moois.
Ik heb natuurlijk niet overal foto’s van gemaakt, maar een paar dingen laat ik met permissie zien. Deze quilt bijvoorbeeld. Hier ging m’n quilt-hart weer helemaal open want dit is precies de quiltstijl die me altijd het meest heeft aangesproken. En Bep had precies hetzelfde boek (van An Moonen) 
waar ik zelf ook dol op ben. In dit boek worden quilts besproken die in het Openluchtmuseum in Arnhem worden bewaard. Heel lang heb ik gedachten gehad om een quilt uit dit boek na te maken. Bij mij bleef het bij een gedachte, maar Bep heeft het gedaan! Samen met haar cursisten maakte ze dit groepswerkstuk. Hij is nog niet zo lang geleden machinaal doorgepit en het resultaat daarvan is erg mooi. Bep verwoordde dat deze quilt nu drie tijdsaspecten vertegenwoordigt: Verleden, heden en toekomst! Want dat machinaal doorpitten is een enorme verrijking van de quiltmogelijkheden in onze tijd.
Op de kleine foto is het origineel uit 1844 te zien; deze afbeelding komt uit genoemd boek.
Vanaf het plekje aan de grote cursisten-tafel, waar ik genoot van al het moois en lekkers, keek ik uit op de hoge pastorie-ramen, waar bijzondere gehaakte gordijntjes hingen. Op een gegeven 
moment kwam het gesprek daar ook op. Al die tijd had ik me afgevraagd waar ik dit patroon toch van kende, maar ik had de link nog niet gelegd. En toen vertelde Bep het: het patroon komt uit het boek “Motieven uit Peru“. Dit is een boek uit de Ariadne Handwerkbibliotheek. Bep vertelde dat ze dit gordijn in totaal 12 keer heeft gehaakt. Ze heeft 6 ramen en daar hingen de gordijntjes jarenlang voor. Tot ze een keer gewassen moesten worden. Helaas kwamen ze totaal verpulverd uit de wasmachine. Ik vertelde dat ik dat ook een keer heb meegemaakt, vroeger. Jàrenlang hadden die gehaakte gordijntjes voor de ramen gehangen bij m’n 
moeder, en ze leken nog in prima staat. Maar al die inwerking van zonneschijn heeft de katoen toch aangetast. En als je ze dan wast, dan blijft er niks meer over.
Ik vind deze gordijntjes wel een heel mooi voorbeeld van creatieve toepassing van patronen! Daarvan zag ik nog veel meer mooie voorbeelden. Ook die door andere handwerksters zijn gemaakt. Bijvoorbeeld deze deurstop-met-stop, gemaakt
door en gekregen van Jeanny Cobben. Er zijn in deze tijd weer zòveel vrouwen die bezig zijn om oude technieken te verwerken in nieuwe toepassingen. Veel van deze vrouwen kennen elkaar ook. Zo hoorde ik ook de naam van Ien Rappoldt, die zo’n enorme expertise heeft opgebouwd van Chinees handwerk. Bij haar maakte Bep een paar kleine oefenwerkjes die ik hier ook met toestemming mag laten zien, vanwege de originele manier om een klein borduurwerkje even in een raamwerk vast te zetten.
De mogelijkheden om vernieuwend met handwerk bezig te zijn, zijn legio!
En de mogelijkheden om elkaar te ontmoeten: die zijn verrijkend!
Op het Hoogeland waar we op bezoek waren (in het Lauwersmeergebied), ligt ook het landgoed Verhildersum. De tijd ontbrak om daar nog naar toe te gaan, maar Bep maakte me wel enthousiast. In augustus worden de historische dagen gehouden en dat lijkt me mooi om te zien. Maar ook op deze zaterdag troffen we het: op het landgoed werd een foodmarket gehouden.
Onze ervaring: grauw weer maakt niet uit: Groningen is een prachtige provincie!
En nu ben ik weer terug in Gelderland. Veel moois gezien en daarvan genoten. En de gedachte is bij me opgekomen: ik zou zelf eigenlijk ook wel eens zo’n groepsproject willen doen om zo’n antieke deken na te maken. Zijn er Gelderlanders die daar ook voor voelen?
Wat een geweldig leuk uitje. Wij hebben een paar keer in Groningen gekampeerd en vinden het een hele leuke provincie. Verhildersum staat ook op ons lijstje om eens te bezoeken.
Hoe is het in je tuin?
Wat een ontzettend leuke ontmoeting heb je gehad dit weekend!
Liefs, Ineke
zo te zien heb je daar een geweldig bezoek gedaan.
Erg jaloers!
Wat lief van Bep om je zomaar te ontvangen. Voor zover ik het van hieruit kan beoordelen, woont ze daar heel erg mooi!
Ja klopt, ik heb een hele leuke ontmoeting gehad en voelde me bevoorrecht om op dat mooie plekje ontvangen te worden, door iemand die zòveel weet over handwerk. Ik kreeg ook een foto te zien van Bep en haar man in klederdracht tijdens de historische dagen in Verhildersum. Dat is elk jaar in augustus en als het uitkomt zou ik daar graag naar toe gaan volgend jaar. De quilt die ze me liet zien (en die ik in m’n blogje liet zien) werd ook tijdens die historische dagen geshowd, samen met het origineel uit 1844 en dat is altijd zo mooi, als oud handwerk ook in passende omgeving kan worden getoond. En ze doen daar nog veel meer dingen op handwerk-gebied en het lijkt me mooi om te zien.
Margriet wat heb je er een leuk verslag van gemaakt het bezoek aan ons huis. Ook voor ons was het een feest om je samen met je man te ontvangen. Nog een kleine aanvulling. het gordijn wat op de foto staat is nr. 13 en vorig jaar pas klaar. Op aandringen van Jeanny Cobben moest het gordijn er hangen als Luc en Jeanny hier tijdens de textieldagen 2014 kwamen, het leek niks dat er voor 1 raam niks hing. En het is gelukt , gordijn nr. 13 hing er. Nu ga ik de gordijnen maar niet meer wassen, er is zo veel leuker werk als weer gordijnen haken.
De kleine borduurraampjes gemaakt van tongspatels worden door mij veel gebruikt, ook voor een klein stukjes van de patronen van Merkwaardig die elke maand verschijnen.
Gisteren, zaterdag 24 oktober organiseerde Helena van “It Quilters-Huske” een workshop Chinees Borduren door Ien Rappoldt in Eastermar (Friesland). Wat een prachtige leerzame dag en dan denk je een beetje te kunnen borduren, als je al deze Chinese borduurtechnieken ziet kan ik nog heel veel leren en vooral oefenen. Ien had voor ons allemaal een borduurraampje gemaakt waar wij het eerste randje op konden oefenen. Bij deze workshop hoort een erg mooi werkboek, daar staan zoveel informatie en patronen in dat wij zeker voor een jaar werk hebben. In het pakket zit ook materiaal wat Ien voor ons op de markt in China heeft gekocht en waar wij mee kunnen werken.
Hallo Bep, Dank voor je reactie en de aanvulling daarin! Ik heb zoveel moois bij je gezien en voelde me bevoorrecht om dat allemaal te zien en sommige verhalen te horen. Maar in een blogje kan ik dan lang niet alles weergeven, helaas. Dus nu had ik de gehaakte gordijnen belicht, en ik vond het leuk om daar nog wat aanvulling op te lezen.
Het idee om van vier tongspatels een borduurraampje te maken had ik nog niet eerder gezien en vond ik heel handig.
Wat fijn dat jullie zaterdag zo’n mooie en leerzame dag hadden! Ik krijg steeds meer het idee: de populaire projecten zoals RpW zijn voor grote groepen vrouwen die graag willen borduren. En de workshops zoals Ien Rappoldt en anderen die geven, die zijn voor de specialisten die er steeds verder in zijn gegroeid en al heel veel kennis hebben opgebouwd. En hoewel dat niet door iedereen kan worden nagedaan, is het wèl heel waardevol dat de vele andere borduursters wat meer zicht krijgen op wat er in andere culturen (zoals China in dit geval) al is ontwikkeld, gedurende vele eeuwen. Mensen zoals Ien en Jeanny en jij en vele anderen, openen ook de ogen voor de vele prachtige cultuur-uitingen uit andere culturen. Jullie zijn toppers!
Wat een heerlijk bericht. Ik heb even meegenoten van je bezoekje bij Bep, zo gezellig altijd.
Bedankt voor je reactie Jeanny. In m’n reactie hierboven (op de reactie van Bep) noem ik je een topper! Zo prachtig wat je allemaal maakt en waarbij je zoveel anderen laat zien wat er allemaal mogelijk is en waarbij je ook ontsluit wat vroeger in onze cultuur is gedaan op het gebied van merk- en stoplappen.
En ja, het was zéker gezellig bij Bep! Ik wilde in m’n blogje ook iets benoemen van de gastvrijheid van het Groninger land. Ik ben nog niet zo vaak daar geweest, maar telkens ervaar ik in Groningen heel veel gastvrijheid! Ik ga graag nog eens!
Groninger gastvrijheid van een Arnhems meisje.
Hoi Margriet,
Net terug van een weekje weg zit ik je verhalen vluchtig door te lezen; mijn oog viel op de foto van de quilt. En ja, zo één staat al tíjden op mijn WIM-lijstje! Ga je een “stok-achter-de-deur”-groep opzetten? Goed idee!
Groeten van Digna
Hallo Digna, wie weet, als er nog meer reacties komen?