Een tip voor mensen die nog op vakantie gaan en ook wat foto’s willen nemen van hun eigen patchwork: je kunt ook wat kleins meenemen! Meestal neem ik grote lappendekens mee (waar ik dan ook gelijk onder slaap of dutjes doe in de duinen), maar iets kleins kan ook. Met deze foto’s wilde ik de grootsheid van het landschap weergeven, wat door de kleine patchworkjes nog eens extra wordt geaccentueerd. Het zijn oude kleine uitprobeersels die ik maakte toen ik net mijn nieuwe naaimachine had. In die tijd was het nog erg ongebruikelijk om zulke felle kleuren met elkaar te combineren, maar als je nou toch op het àller àlleruiterste puntje van de Faroër eilanden bent, en je ziet daar dat bankje…. dan denk je toch: wat ànders zou je daar neer kunnen leggen dan iets met knalkleuren? Het zou anders gewoon in het niet vallen tegen de majestueuze hoge bergen.
De Faroër eilandengroep heeft natuurlijk veel meer ‘uiterste puntjes’, dus wat ik hierboven schreef, kan ik niet helemaal hard maken. Toch was dit wel een héél bijzonder plekje: tot 2006 was dit dorpje haast onbereikbaar. Pas tien jaar geleden werd het ontsloten door een tunnel door de rotsen en kunnen toeristen op dit bijzondere bankje zitten. Een ongelooflijke belevenis!
En zo genoot ik op meerdere plekken van het ongewone spel van patchworkjes neerleggen en geplaagd worden door de altijd aanwezige wind. Heb je nèt met veel moeite over die rots geklauterd, en dan komt er weer zo’n windvlaag….. Oh, héérlijk was het!
Bewaren
Bewaren