Rondjes en vierkantjes

Soms vond ik een borduurwerkje zò fijn, dan vond ik het jammer als het af was. En dan wilde ik gewoon weer opnieuw beginnen. Dat was ook het geval met dit rondjes-en-vierkantjes borduurwerk. Het patroon komt uit een Zweeds boekje en je kon er eindeloos mee variëren. Ik had een zak vol restjes en de lol was dan om te kijken of die restjes nog groot genoeg waren voor een hokje of een cirkel. En dan moest het óók nog goed uitkomen bij het hokje ernaast. En erboven en eronder en aan de andere kant. Als het dan af is, dan lijkt zo’n borduurwerk een fluitje van een cent. Gewoon een vast patroontje telkens herhalen. Maar het werk zit dus ook in het vele gepuzzel. De voldoening als het dan tòch een mooi geheel is geworden is groot.

Van het eerste borduurwerkje maakte ik een klein kussentje, wat hier altijd wel ergens in de kamer slingert. Het is een leuk kleuraccent ergens in een hoekje. Van het tweede borduurwerkje maakte ik een zak, die ik voerde met een stukje koningsblauw fluweel. Ik liet expres een stukje uitsteken. Maar de bedoeling is om er wat spulletjes in te steken. Elke keer als ik deze zak gebruik voel ik me weer even blij met het resultaat.