Welke stappen gaan we zetten in het nieuwe jaar?
Welke steken gaan we maken? Welke handwerken gaan ons aanspreken? Wat gaan we doen en waarom?
Daar mijmeren we zo wel eens over aan het begin van een nieuw jaar.
Mensen doen van alles om die grens tussen oud en nieuw zo bijzonder mogelijk te laten zijn. Ze springen van bruggen, of rennen in de zee en doen dingen die ze anders nooit doen, alleen maar omdat ze die grens willen benadrukken. Wat ingewikkeld, denk ik dan wel eens, je kunt ook gewoon een oud merklapje omdraaien en daar een foto van maken. Word je niet nat en is de boodschap ook duidelijk. Nou ja, dat kan alleen op een handwerkblog, dat begrijp ik ook wel.
Ik heb een tijdje stekenlappen verzameld en dit is er één uit de zestiger of zeventiger jaren. Waarschijnlijk een oefening geweest voor een opleiding. Wel vrolijk, die achtergrondkleur. En leuk om te zien welke effecten je kunt bereiken door te variëren met al die steken. Goede kapstok voor mijn opmerking: in het nieuwe jaar gaan we ook weer van alles variëren en tòch voortborduren op de bekende steken!
En nog zo’n oud proeflapje, maar dan met smockwerk. Voordat ik dit allemaal straks (d.w.z.: in het nieuwe jaar) op m’n shop ga zetten, wil ik het liefst zoveel mogelijk uitzoeken in welke tijd dit is gemaakt. Misschien heeft iemand het wel gemaakt op 2 januari 1966 en dan is het precies 50 jaar oud. En misschien op 2 januari 1956 en dan is het 60 jaar oud. Misschien was de maakster iemand die een opleiding deed en had ze als huiswerk dat ze op 4 januari dit lapje moest inleveren en deed ze dat nog snel even. Dat weten we allemaal niet. We weten van het verleden soms net zo weinig als van de toekomst.
Wat we wel weten is dat stoplappen weer heel populair zijn! Er worden nu weer cursussen en workshops gegeven om die oude stoppen na te maken. Dat vertelde ik vorig jaar tegen m’n moeder en die vond dat vermakelijk om te horen. In haar opleiding heeft zij ook stoppen moeten maken en ze was er trots op om tegen mij te vertellen dat ze een tien had voor dat vak. “En daarna heb ik nóóit meer een stop gemaakt!” zei ze erbij. Daar had ze echt geen zin meer in, en ze verheugde zich juist in de toegenomen welvaart waardoor het ook niet meer nodig was. En zo is elke tijd ook weer anders, en dat is wel een mooie algemene nieuwjaars-cliché. (maar wèl heel erg waar!!)
Op het ingeweven-rode-randjes-stramien werden in de vorige eeuw heel veel merklapjes gemaakt, maar ook stekenlapjes zoals deze. Ga ik later nog meer van laten zien en over vertellen. We zijn pas aan het begin van het jaar, niet alles tegelijk.
En dan wil ik graag (met gepaste trots) dit prachtige stekenlapje laten zien! Uit 1887. Zo mooi!
De kleuren nog helder, een bonte afwisseling van boeiende patronen.
We hopen dat 2016 ook een bont en boeiend jaar zal zijn!
Op handwerkgebied, en in onze persoonlijke levens!
Handwerksters weten: het is heerlijk om iets moois te maken, bezig te zijn met naald en draad,
en het is mooi om (aan het begin van zo’n nieuw jaar) te weten dat ze dat vroeger ook al deden!