Tapisseriekussen

Je kunt verliefd zijn op mensen, op spullen (zoals handwerk), maar ook op plekjes. De eerste keer dat ik deze bomenrij op Park de Hoge Veluwe zag, maakte het zo’n indruk op me dat ik er nog eens naar toe wilde. Ik ben gewoon verliefd op dat plekje, met het weidse uitzicht. Gister gingen we er nog eens heen, op één van de laatste dagen dat de blaadjes nog aan de bomen hingen. Ze zullen er nu wel gauw afgaan. Op zondag wil ik altijd een blogje maken over een kussen, dus nam ik vast een kussen mee. Ik wilde het fotograferen bij die bomen. Want op dat kussen staat nèt zo’n boom, maar dan geborduurd. Het is een prachtig tafereel. Ik noem het een ’tapisserie-kussen’. Ik maakte het van een borduurwerk wat nog nooit de eer had gehad om ingelijst te zijn. Wat jammer voor de maakster, dat er niemand was om haar borduurwerk in te lijsten toen het af was. Ik weet niet wie het was, en ik kan haar dus ook geen berichtje sturen. Maar ik vind wèl: mooi handwerk verdient een tweede kans!
Nu is dit kussen één van m’n lievelingskussens en ik laat het graag eens zien aan jullie:

En morgen laat ik een tapisserie-schilderij zien waarmee je zelf ook zo’n kussen kunt maken.