Therapeutische tas

Een week geleden werd ik hard gebeten door een hond en moest ik naar de dokter. Vandaag moest ik nog een keer terug om de wond te laten zien. Die geneest gelukkig goed, en ook de schrik begint wat af te nemen. Nu weet ik dat veel mensen een hond juist hebben ter ontspanning, en dat kan ik ook wel begrijpen. Leuk om even mee te wandelen en zo. Ik was zelf ook aan het wandelen toen ik werd gebeten, dus ik vind wel dat ze aan de lijn moeten. Ik heb de kwestie gemeld bij de politie en de gemeente, en aan de loslopende hond die mij beet wordt nu gelukkig aandacht gegeven.

Na dit doktersbezoek had ik zin om nog even (ook ter ontspanning) achter de naaimachine te zitten. Ik besloot  dapper te zijn en een therapeutische tas te naaien. Er moet nog een voering in en het hengsel op de foto is van een tas die ik eronder legde, dus het duurt nog wel tot januari voordat ik dit in de shop plaats. Ik had het even nodig om achter de naaimachine te zitten voordat ik die opruim voor de kerstdagen. Na deze zelfverzonnen therapie hoop ik de kwestie nu nog wat meer los te kunnen laten.