Twee omslagdoeken haakte ik lang geleden, ik denk vijftien jaar. Lang voordat al die gehaakte dekens zo in de mode kwamen. Ik merkte toen al dat gehaakte dekens zo praktisch zijn. Vooral dit formaat: ik sla vaak even wat om me heen als ik bijvoorbeeld in de kou naar de schuur moet lopen. Of hij ligt weer eens een tijdje in de auto en komt dan ook vaak van pas.
Beide dekens/omslagdoeken haakte ik van allerlei restjes wol. Ik haakte gewoon tot er een bolletje op was en wachtte niet met draad-wisselen tot het einde van de toer. Dat gaf een afwisselend effect. Ik maakte één deken voor mezelf, en ééntje voor m’n moeder.
Nu ben ik er ook één voor m’n schoonmoeder aan het haken. Ze werd ziek maar mag gelukkig wel weer af en toe haar bed uit en toen bedacht ik dat ik iets lichts en luchtigs voor haar schouders wilde maken. Het haken gaat snel, want dankzij de Wibrawol hoef ik nu niet meer met restjes te werken en van kleurtjes te wisselen. Het mooie kleurverloop-garen zorgt voor precies hetzelfde effect!
Ik haak met ‘Bianca’, ik kocht de bollen al in de winter en weet niet zeker of ze er nu ook nog zijn.
Op bijna al mijn ‘populaire blogjes’ ben ik recent nog eens teruggekomen maar nog niet op het blogje over de Wibra-wol en dat doe ik dus nu. Dat blogje staat al een tijd bovenaan. Dankzij deze Wibra-wol haak ik zo’n handige omslagdoek véél sneller dan vijftien jaar geleden!
En het is heerlijk (en verslavend) om weer een haakwerk onder handen te hebben.