Zwartborduren is een aftelbare borduurmethode waarbij wordt gewerkt met rechte steken in een contrasterende kleur op een gelijkmatig geweven stof. Dus met die definitie is bovenstaande foto geen goed voorbeeld van ‘zwartborduurwerk’, want dat is méér dan alleen ‘borduren met zwart op witte ondergrond’. Maar ik had de foto al gemaakt en het is ook wel een leuke binnenkomer voor het bespreken van het èchte Blackwork.
Dit is waarschijnlijk als eerste ontwikkeld door de Moren en Arabieren, die in de dertiende eeuw naar Engeland kwamen. In Chauser’s Canterbury Tales uit die tijd staat een beschrijving van wat later ‘zwartborduurwerk’ heette: “Haar jurk was wit en aan de voor- en achterzijde geborduurd met roetzwarte zijde, en ook geborduurd aan de binnen- en buitenkant van de kraag.”
Van een paar eeuwen later weten we van een Spaanse prinses,, Catharine van Aregon, die zwartborduurwerk meebracht naar Engeland. Ze trouwde met Hendrik VIII en ontwikkelde een passie voor borduurwerk. De steek die zij gebruikte werd Spaans borduurwerk genoemd.
Op veel portretten uit deze tijd staan personen afgebeeld wier kleding is versierd met zwartborduurwerk. Dit borduurwerk werd vernoemd naar de bekendste hofschilder, Holbein, omdat veel van zijn geschilderde personen kleding droegen met dit borduurwerk, en wat door hem zo minutieus werd weergegeven.
Een boek over een bepaalde techniek is altijd extra leuk als er ook wat historische informatie is vermeld over de achtergrond van die techniek. In deze boeken Zwartborduurwerk en Blackwork en Blackwork Embroidery is dat ook goed te vinden.
Als ik nog eens wat handwerk tegenkom wat beter voldoet aan de definitie van Zwartborduurwerk, dan verander ik de foto wel.