De bevrijding van ons land begon in Mesch

Daar ligt Mesch. Het is het zuidelijkst gelegen kerkdorp van Nederland. Het is gelegen in de Limburgse gemeente Eijsden-Margraten, in het idyllische glooiende landschap. Het dorpje lijkt er net zo bij te liggen als altijd.

Vanaf Mesch loopt er een weggetje naar België. Hier reden in september 1944 de eerste geallieerde jeeps ons land binnen. Mesch werd als allereerste bevrijd.
In september vorig jaar woonden de koning en de koningin een herdenking bij, als start van de vele herdenkingen die ook dit jaar worden gehouden omdat het einde van de oorlog nu 80 jaar geleden is. Ik herkende het weggetje in de nieuwsberichten over deze herdenking. Want op ongeveer de helft van die tachtig jaar vierden mijn man en ik onze eerste vakantie samen. Het huisje wat we toen huurden lag pal naast dit weggetje, en daar liepen we dan samen.

Nu liepen we hier weer samen. We liepen naar dezelfde grenspaal als waar we toen ook samen naar toe liepen. En keken uit over het weidse heuvelland.

Na de bevrijding van Mesch en andere dorpen in de buurt ging de opmars verder naar het noorden. Al gauw kwamen de legers ook bij het dorp waar mijn moeder toen woonde. Na de oorlog wilde zij daar weg en kwam niet meer terug. Pas aan het eind van haar leven vertelde ze hoe spannend het was, in september 1944. Vanuit haar ouderlijk huis zagen zij de soldaten over de heuvels komen. Er werd geschoten. En ze liepen vlak langs hun huis.
Mijn grootouders bleven nog ruim twintig jaar in dat huis wonen. Ze kwamen wel eens bij ons op bezoek, maar wij gingen nooit naar hun. Daarom had ik hun huis als kind nog nooit in het echt gezien. En later ook niet. Nu pas wilde ik eens door die straat lopen. Ik wist het nummer niet, maar herkende het huis van de foto’s. En het heuvelland erachter.
Soms duurt het een tijdje voordat je de dingen een beetje begint te begrijpen.

Herdenken is goed.