Schapen op Texel

Mijn Texel-verslag eindigt zoals het is begonnen: met een schaapjesfoto. Na de foto bij de vuurtoren had ik het schaapje telkens bij me, uitkijkende naar nog een plekje waar ik het kon fotograferen met wat schapen op de achtergrond. Ik had al wel een paar foto’s, maar toen kwam op het allerlaatst deze gelegenheid nog en dat leverde veel mooiere foto’s op. We waren via wat binnenweggetjes op weg naar de boot. Nog even langs de kant van de weg staan en genieten van de weidsheid en het licht. Precies bij dat paaltje stopte de auto. Ik dacht een snelle foto te maken, met de schapen op de achtergrond die zo typisch zijn voor Texel. Maar de wind blies het schaapje van het paaltje. Ik moest over het hek het talud af om het te pakken.

Dat werd nog een ‘magical moment’! De hele kudde kwam kijken en blaatte mij vriendelijk toe. Het was zò leuk! Een bijzonder leuk afscheidsmoment om onze vier Texelse dagen mee af te sluiten.

En ik neem nu ook afscheid van mijn eiland-verslag. Het was mij een genoegen om mijn foto’s met jullie te delen. Het kleine schaapje kocht ik vorig jaar op de vrijmarkt; de verkoper zei dat het waarschijnlijk uit Peru kwam.
En nu heb ik nog één vraag.
Wat denken jullie: zou ik op Texel ook een vacht wol hebben gekocht om zelf te spinnen?