De enige bergwandeltocht in Nederland is een paar jaar geleden uitgezet en heet de Dutch Mountain Trail. Het is een tocht die je in vier etappes kunt lopen, waarbij je de zeven hoogste ‘bergen’ aandoet.
Mijn schoonzussen deden al een etappe en dit weekend mocht de hele familie meelopen bij een nieuwe etappe. Ieder koos overnachtingen naar voorkeur: caravan, kampeerauto, hotel en wij dus in een huisje. We ontmoetten elkaar op een camping, praatten eerst een uur over hoe we dat logistiek gingen regelen met auto’s naar begin- en eindpunt, en daarna kon er gestart worden.
We startten op de Vaalserberg op het Drielandenpunt, wat met 322 meter tevens het hoogste topje van Nederland is. Daar een groepsfoto gemaakt, maar deze foto van een nabijgelegen grenspaal is interessanter. Of: informatiever.
Want het was een enorme moddertocht! Deze trail staat bekend als de moeilijkste wandeling, met veel klimmen en afdalen, en nu was het ook nog eens extreem modderig.
En extreem koud!
Vooral op de hoogvlakten.
Maar de prachtige vergezichten zijn dan een beloning voor de moeite om omhoog te klauteren. De tocht is niet bewegwijzerd, en klimmen over hekken hoort erbij.
Soms een keuze maken: over het paadje, of liever naast de heg lopen. Maar het weiland is net zo drassig…
We waren van plan om één dag mee te lopen, en de volgende dag een ritje met de stoomtrein te maken. Maar ondanks kou en modder kozen we er toch voor om de volgende dag ook weer mee te lopen. Nu konden we naar de mensen in de stoomtrein zwaaien, want we liepen daar net toen die langskwam. Lopen is veel leuker, en dit was een unieke gelegenheid om iets te lopen wat we anders nooit zouden hebben gekund. Als je met elkaar loopt, dan gá je gewoon, ook al sneeuwt het net op het moment dat je wilt starten.
De bui trekt wel weer over. En intussen genieten we enorm van dit bijzondere landschap!
En weer verder ploeteren. Er waren heel wat stukken waarbij je weinig keuze had: dwars er doorheen!
En dan dat heerlijke groen! Bij zo’n wandeling zie je extra goed wat al die regen doet met het landschap.
Op de heenweg nog ergens een kringloopwinkel in geweest. Daar waren ze wat paasspulletjes aan het opruimen. Ik kocht een paar gebreide eendjes en die kwamen tijdens de wandeling even uit de rugzak.
Snelstromende rivieren, ongelooflijke groene (alpen)weides, ruige bergtoppen, koude hoogvlaktes en prachtige vergezichten: Dat was het genot van het wandelen van deze etappe van de Dutch Mountain Trail! Het was een bijzondere ervaring!