Wat doen we met de restjes?

Welkom haaksters die via Tertia’s blog (van de Crochet Along Deken) bij mij zijn gekomen!
Op haar blog heb ik een gastblog geschreven, met een idee waar we de restjes wol van de deken voor kunnen gebruiken.
Op mijn blog vandaag nog wat meer achtergrond-informatie, en nog wat foto’s van tasjes als voorbeeld.
Het thema is: geven maakt blij!

Dit voorjaar kreeg ik een plan. De Crochet Along was net een paar maanden bezig en het enthousiasme  was groot. Tertia uit Olst en Jolanda uit Zeeland publiceerden elke week een haakrand op internet en duizenden vrouwen haakten die rand na en maakten hun eigen deken. Ik volgde het initiatief en kreeg het plan om aan het eind van het jaar een voorstel te doen voor de restjes. Als de deken af zou zijn. Ik maakte een paar tasjes van wat felle kleurtjes. En hoewel ik ze zelf wel leuk vond, hield ik de foto’s voor mezelf. Die plaatste ik nog nìet op mijn eigen blog. Vandaag pas voor het eerst.

Het plannetje ontstond door een artikel in het tijdschrift Flow. Een vrouw vertelde dat zij zo depressief was dat ze niks meer wilde en niks meer kon. Ze was nog jong en het leven lag nog voor haar, maar ze had er geen grip meer op. Het wilde allemaal niet en ze kwam er niet doorheen. Midden in die misère kreeg ze een vreemd advies. Iemand zei: “Je moet elke dag wat weggeven aan een ander. Tien dagen achter elkaar.” Dat vond ze heel moeilijk en het viel haar enorm zwaar maar ze deed het toch. Met krachtsinspanning en met grote aarzeling gaf ze wat weg. Tot haar verrassing was de ontvanger er blij mee. En het stimuleerde haar om de volgende dag weer iets anders te bedenken. Dat ging haar al iets makkelijker af. En zo verder. Aan het eind van de tien dagen merkte ze dat ze wat los gekomen was van haar depressie. Ze had haar gedachten op een ànder gericht en ze had de ‘vreugde van het geven’ ontdekt. Dat hielp haar enorm. Aan het eind van het artikel vertelde ze dat ze nu niet depressief meer was, maar dat ze het advies nog steeds opvolgt. Geven maakt blij!

Zo haakte ik nog een tasje en dacht: aan het eind van het jaar ga ik aan Tertia voorstellen:  Zullen we op onze blogs een stukje schrijven over: “Wat doen we met de restjes?” Het plan is op haar blog te lezen. Ik probeerde het daar zo kort mogelijk uit te leggen. Het is leuk dat het plan op háár blog staat, want daar komen de meeste haaksters. Hier is (na de inleiding hierboven) een samenvatting:

* We kunnen wat met de restjes van de lappendeken doen door een simpel tasje te maken. Dit tasje kun je weggeven aan een ander, waarvan je denkt dat die het waardeert. Misschien iemand die een bemoediging kan gebruiken. Iemand die zelf niet haakt maar wèl graag zo’n gehaakt tasje ontvangt.

* We kunnen ook onze restjes wol en een haaknaald aan een ander geven. Met de boodschap: “Joh, haken is dit jaar heel erg in de mode! Ik heb dit jaar meegedaan aan een CAL en nu wil ik jou de restjes geven. Zal ik je ook even leren haken?” Dan geven we niet alleen de restjes weg, maar ook een stukje enthousiasme. Misschien dat die ander wordt aangestoken, en ook het plezier van het haken ontdekt.

* En misschien (wat zou dat mooi zijn!), kan een ander hierdoor wel uit de depressiviteit komen! Als ontdekt wordt hoe fijn het is om iets weg te geven! Het haken van deze tasjes is echt heel simpel en CAL-deken-haaksters weten: als je de smaak eenmaal te pakken krijgt…..Misschien vindt iemand die het moeilijk heeft hierin een doel: tasjes haken en weggeven!

Het zijn fijne tasjes om te gebruiken als je weinig mee wilt nemen. Ik haakte ze niet alleen in alle jaargetijden van 2014, maar ik gebruikte ze ook in alle jaargetijden.
In een volgende blog kun je nog wat lezen over hoe je de tasjes haakt.
Ik wens iedereen veel haak- en geef-plezier toe!