Het liedje van het weiland

Weilanden vol met Ranunculus acris: scherpe Boterbloem. De koeien lusten het niet, maar liggen er wel middenin. Vanaf een parkeerplek zag ik de gele velden liggen en zei: dáár wil ik wandelen! O gele bloemenvreugde!

Mijn focus was op die bloemenweelde, maar vogels waren er ook. Vrolijke vogeltjes die de boel nog extra opfleuren met fluitende deuntjes en vrolijk gefladder. Halverwege de mooie meimaand en alles is op z’n mooist! Het vogeltje van het schilderijtje (ook alweer van de vrijmarkt, het houdt niet op!) zal wel een wintervogeltje zijn, op een bessentakje, maar met het gele randje eromheen past het hier toch wel bij.

O weidse verten vol mooie mei-vreugde!