Kasteelkussen in tuin

De recente regen was goed voor de tuin. In korte tijd is het gras weer opgegroend en kan weer gemaaid worden. We waren verbaasd om te zien hoe snel dat opgroenen ging, na de maandenlange droogte. Onze tuin is dan wel geen kasteeltuin, met een heleboel ruimte eromheen (dat zou ik soms wel willen), maar ik geniet er wel van. De afgelopen weken heb ik met plezier naar de Colchicum gekeken, die als paarse raketjes de grond uit spoot. Deze herfstijloos of herfstcrocussen lagen nu plat op de grond te wachten tot er een slak langskomt, dus heb ik ze maar geplukt. Er is altijd beweging in een tuin, de kasteel-droom heb ik laten varen (dat zou me toch eigenlijk teveel onderhoud geven), en ik amuseer me af en toe met een bijpassend kussen op mijn kleine plekje. Vanmorgen genoten van het ochtendlicht na de regen, de druppels op het gras.
En daarna een heerlijk eind gefietst: toch even wat weidsheid nodig!