Alle blogjes van de maand: oktober 2020

We leven in een tijd waarin veel gebeurt en er onnodig veel stress wordt gecreëerd.

Wat zou ‘Jenny’ hebben gedaan op een zaterdagochtend in 1824?

In het Bussemakershuis is een tentoonstelling te zien met ambtsgewaden van diverse godsdiensten.

In museum Bussemakershuis staan zes weefgetouwen die gebruikt worden om bezoekers uitleg te geven over de moeizame arbeid om linnen te weven. Ik kocht een theedoek die daar geweven is.

Het blad van de Acer is nu zò mooi!

De oude nummers van het tijdschrift Weven zijn nog interessant om door te bladeren.

Als je het prettig vindt dat de houten klosjes netjes naast elkaar blijven liggen, dan kun je er een rastertje voor haken.

Van een bezoek aan de kapper knapte ik helemaal op. Zowel innerlijk als uiterlijk.

Oude naaldenboekjes hebben charme en zijn leuk om te maken en te verzamelen.

Een grote groep hobby- en kunstwevers heeft zich verenigd in de Federatie Landelijk Weefkontakt. Ze hebben ook een eigen tijdschrift.

Een kantklosmuisje gebruikt haar oogjes om iets moois te maken

Op een grote paddestoel
legde ik een rondje.

Speciaal bedrukt canvas was bedoeld om op te knopen.

Een roze hartjes-kussentje spreekt van ‘I love time’!

Van een tapisserie-werk met voorstelling van een Goudweger, maakte ik een tas en die nam ik mee op een wandeling.

Bij mij moet er altijd een borduurwerkje klaarliggen voor een paar geniet-momentjes. Even ontspannen met wat kruissteekjes.

Een vergeefse wandeling naar een nog gesloten museum.

Vroeger werden klokkekleedjes geborduurd en over de statige huiskamerklok gehangen. Elk uur klonk de klok. Elke minuut verstreek de tijd.

Er zijn informatieve boekjes die de traditionele streekdracht hebben beschreven, en er zijn instructieboekjes die aanwijzingen geven om zelf een kostuum (na) te maken.

Paddestoelen doen nuttig werk: ze ruimen alles wat oud en afgestorven is op. En sommige zijn eetbaar.

Oude Libelles uit 1977 bieden nostalgie en een beetje zicht op de mode en het handwerk uit die tijd.

Patronen van (oude) merklappen werden soms op hele grote vellen afgedrukt, en soms in stukken opgedeeld en op A4 velletjes weergegeven.

Twee geborduurde weergaven van een beroemd schilderij.

Dit tasje maakte ik zò lang geleden dat het eigenlijk ook ‘oer’ is. Tegenwoordig heet alles ‘oer’, dus ik doe gewoon mee!

Na een nieuwsbrief komen er meer bestellingen binnen en heb ik op maandag weer wat te doen.

Nog steeds ontdek ik nieuwe Nederlandse boeken over borduren die nog niet eerder in mijn shop stonden.

Ik ben nog net zo enthousiast over paddestoelen-met-witte-stippen als vroeger.

Een oud rol-kussentje van wel dertig jaar oud blijkt ineens goed in de plantentrend te passen.

Door slechts een paar andere objecten erbij te plaatsen, valt alle nadruk op het mooie kleedje.

Een interessante inleiding uit een oud boekje uit 1966 over Staphorst

Van een bol kleurverloopgaren breide ik een mutsje. Toen het ‘kleurverloop’ me niet uitkwam, knipte ik het er gewoon tussenuit.

Een mapje met mooie foto’s van merklap-collecties geeft informatie over de passie van merkap-liefhebbers.

Bij het maken van een blogfoto vind ik het belangrijk om veel in te zoomen en uit te snijden, anders krijg je de hele omgeving erop.

Een oud kleedje wat al langer in m’n shop stond werd vandaag opgehaald.

Het maken van een ‘sampler’ hoorde bij de opvoeding van meisjes gedurende de 17e, 18e en 19e eeuw. Er zijn fraaie merklappen gemaakt die later een geliefd verzamelobject werden.

Vlak voordat de horeca weer dicht moet ging ik nog even een pannekoek eten.

Handwerken heeft geen grenzen: er is altijd nog méér!

Een huis geeft een indruk van de bewoners. In het huis waar ik op bezoek was zijn gedurende vele jaren vele ‘Stitches in time’ gemaakt.

Een inspirerend bezoek aan Bep Hoogerbrugge, waarbij ik de tentoongestelde handwerken mocht bekijken. O.a. een mooie tasjes-verzameling, en een tip om eens een boekje te maken met de verhalen die bij je handwerken horen.

Een kunstig gebreid bruidstasje hangt tussen de tasjes uit andere landen.

Een paar dagen in noord Groningen, waar ik uit kon kijken over de kwelder bij de Waddenzee.

Twee kleine gehaakte kleedjes legde ik op de dijk

Met m’n wollen deken kan ik in oktober nog lekker buiten zijn

M’n tasje meegenomen mee naar noord Groningen.

Een borduurwerkje knapt enorm op van het opvullen van de omgeving, en een randje eromheen.

Alle clichés zijn waar: vers is zò lekker!

Op vroegere opleidingen werd opdracht gegeven aan de toekomstige juffen en meesters om zo’n mapje te maken.

Soms ligt de tafel helemaal vol met alles wat die dag op de post moet.